Yıllar önce, bir Kurban Bayramı günü idi yine...

Bir eylûlde balık ağlarının suya indirileceğinin yasal ilk günü idi.
Önceki gece gibi yâni bayram sabahını evinde geçiremeyecekler’di balıkçılar.

Bu yıl da böyle oldu yine... çâreyi bu defâ bulmuşlardı. Bir eylûl yerine üç eylûl günü açılmayı kararlaştırdılar.

Denizde, ömrünün son gününe kırksekiz saat daha eklenmişti balıkların.

Ne bilsinler ki!.

Kırmızı et evde varken, beyaz ete rağbet olur muydu!?.

İlk çıkan balık tabîi ki, fiyatı da her keseye göre olmayacak ve denizciler, bu durumdan rahatsız olacaklardı!.

Çarptık- böldük ve şimdi, sözü eşitleyelim; hangi canlının ömrünün ne kadar olacağını, ne insan ne de diğer canlılar bilsin.

Bayrama giderken ve evine geri dönerken, kimin ne ile karşılaşacağını kim bilsin ki; bindiği arabanın kendini, hayâtın sonuna taşıdığına bilinç getirsin!.

Sağ kalacaklara ve acısız bayram geçireceklere, yaşayabilirsek o günlerde bayram tebriğini esirgemeyeceğimizi ümîd ediyorum.

Saygımla...

kadiryeter Kadir Yeter.
Ağustos ayının bu son gününde(2017) Trabzon’dan yazdım.