SOBE
Sobelendim…
Zoraki ebe oldum…
Karamsarliga daimi gebe oldum…

Oysa nahos bir dokunustu dosttan gelen o el…ahir zamanda aglamakli iken hic gelmeyen bir dokunus,saklambac oynarken tesrif etti…

Hem de hic beklemeden…

Yine de arkami dondugumde bu elin “dost eli” ebabinda omuzumu sivazlamak icin oldugunu dusunmek istedim ve hissiyatsiz gozlerle baktim uzun ara…o`na…o ise bana hic bakmadan “sobe!” diyerek uzaklasti benden…ben yine de o dokunusu yanlis anlamakta kararliydim…ta ki ebe olana dek…sobelendim…

Ve ebelik basladi ruhumda.saydim icimden olaganca hizli sekilde sayilari.keske beserli saymayi bilseydim dedim,keske ogretmen bunu ogretirken dinleseydim…bak iste simdi gerek oldu…gozlerimi actigimda sayilar kaybolmustu…ve mekan sessizdi. Ama ben o`nu aradim ‘sobelemek”niyetinde degil,ebe olmasi sonrasinda bana bir kez daha dokunmasi icin,ne kadar sert olsa da o dokunus…

Aradim…aradim…ebe agacina geldigimde tum arkadaslarim uc kere opmustu agaci…gulusup duruyorlardi.ama iclerinde o yoktu…bagirdim ciglik attim cikmadi. Her yeri deli gibi ariyordum,cunku bir gariplik vardi cunku o yoktu…uzun ara dinledikten sonar derenin kiyisindaki o sesi,o`nu gordum,kasi yirtilmis,kanlar icindeydi…oysa bu saklambacti,bir oyundu…durumu vahimdi…hastahaneye uc saate yakin gec kaldirildi.kan kaybindan olmustu…

Karamsarliga daimi gebe oldum…

O gunden beri “oyunbozan”olmaya basladim.bu sifatla hasir nesir oldum…oyunlar oynamadim…

O ise;

Saklanmak icin en guvenilir yeri secti…kimsenin o`nu bulamayacagi …cennete…ben yine de dokunusuyla bir kez daha “sobe”lenmek,zoraki ebe olmak,karamsarliga gebe olmayi isterdim.nasip degilmis…peki:(


Iz…kisa ve oz…