Bugün 16 ağustos ruhumu teslim ettigimin birinci günü hayat yeni başlıyor diyenlere inat hayatın bittiği ilk gün.Yine güneşim dogmayacak yüzüme.Umut ettiğim ve varsa üstüme çökecek her gece.Hoşgeldin yalnızlığım..
Kimse bilmesin hissetmesin diye gizli gizli dökecegim gözyaşlarımı yada direneceğim son noktama kadar..
Keşke gitmek bu kadar kolay olsaydı.Ben hep kalanı yaşadım şu hayatta.Gidemedim..Gideni bekledim hep.Son duraklarda.Çıkmaz sokaklarda.Dizlerimin üstüne hep ben çöktüm.Çabam da bosaydı.Hergün yastığımı ıslattığım gözyaşları da..
Ilk defa güzel şeyler hissetmiştim.Ilk defa bu kez bitmez dedim.Ilk defa birinde kaybettiğim çocukluğumu yaşadım.Güzel şeylerin varlığına inandım.Şimdi nasıl dayanacağımı düşünüyorum.Nasıl geçecek bu acı şimdi diye..
Hayat bu iste..
Herkese herşeye gülen tarafından yaklaşan.Ama beni öldüren..
Sen şimdi gidiyorsun ya
Kalbimi de götürüyorsun o sensiz yaşayamaz çünkü artık..
Sen şimdi gidiyorsun ya
Benim şehrim de sokaklarımda sensin
Elimi ne zaman ıçime koysam seni hatırlacak bana özgür değil de iste kafeste olacağım özgürlüğe dokunmak isteyen ama tutamayan kuş misali..
Satırlarımda boğulacaksin
Her gece her gündüz içimde büyüyecek uktelerin.Ama koşmak istesem koşamayacak gelmeyi istesem gelemeyeceğim sana
Hani sana bahsettiğim o güzel köşebaşları varya birbirimizi bekleyeceğimiz onlarca yok artık
Şimdi onların yerine ağlama duvarlarım olacak.Konuşmak isteyecegim sana belki o zaman da sensizliğim alacak götürecek beni..Çünkü ben artık sana sesimi istesem de duyuramayacağım.Sevemeyecegım gamzeni...Kokunu duymayacağım.Sokakta burnuma gelen sen kokusunun peşinden gideceğim belki sensindir diye.Sen yerine biz yerine koskoca bir hayalle yaşayacağım.Bazen umut edersem kulakların çınlarsa kızma bana olur mu.Bilirsin ben umut etmezsem biterim..
Hoşçakal mutluluğum pamuk yüzlüm
Hoşçakal herşeyim
Ve..
Hoşgeldin yanlızlığım.