Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
Hatice Müge
Hatice Müge

AFİFE VE ASUMAN SON KISIM...

Yorum

AFİFE VE ASUMAN SON KISIM...

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

680

Okunma

AFİFE VE ASUMAN SON KISIM...

Araya yaz tatili girmiş Asuman ve ailesi memlekete geldikleri yere yani köye gitmişlerdi. O yaz Asuman’ ı memlekette istemeye gelmişlerdi ve Asuman bunun havasını yapmak için Afife ile konuşmaya can atıyordu. Afife’in öyle kolay kolay Asuman’nın annesinin lafının altında kalma gibi bir niyeti yoktu.
Yaz tatili sonrası değişik sınıflarda olan 2 eski arkadaş bir ara teneffüste birbirlerini gördüler ve yine birbirlerine selam vermeden geçerlerken . Asuman hemen Afife’nin yolunu keserek konuşmaya başladı.
-Bekle bir dakika Afife, biliyorum annem çok ayıp etti ama isteyerek veya kötü bir düşünce ile böyle birşey söylediğini sanmıyorum hadi barışalım hem sana anlatmam gereken şeyler var.
Afife hafiye gibi kızdı. Asuman burada doğmuş büyümüştü ama Afife’nin ağzı iyi laf yapardı ve hazır cevaptı ayrıca bu işin altında bir bit yeniği olduğunu seziyordu.

Birbirlerine yaz tatilinde nereye gittiklerini neler yaptıklarını falan anlattılar. Afife’ nin ailesi Saadet’in hastalığını anneanne ve dedesinin öğrenmelerini istememişler ve bir bahane bularak o yaz memlekete gitmeyi iptal etmişlerdi.
-Ay canım, dedi Asuman Kız biliyor musun beni istemeye geldiler biz köye gittiğimizde. Zengin birinin oğluna istemişler. O adamın iki oğlu varmış, biri İstanbul’da tıp okuyor, diğer oğlu ise okulu falan boşvermiş, dağda koyunlarını gütletir olmuş.
-Hayırlı olsun, dedi Afife kız ama daha lise bitmedi. Bu ne acele?
-Yok canım babam vermedi zaten
-Hayırdır, neden oğlanı mı beğenmedin kız, ne güzel tıp okuyormuş ya işte? Sende tıp okuyacaktın ya hani yakışır işte

-Yok ya, beni şehirdeki tıp okuyan oğullarına değil, dağda koyun gütleten oğullarına istemişler. Babamda normal olarak , bizim kızımız doktor olacak neden köydeki oğlunuza istiyorsunuz.Köylü istiyorsanız öyle birini bulun. Size kız mız yok, demişti ve elbette kavga çıktı.
Afife’ye laf sokmak için çok iyi bir fırsat gelmişti.Gülmeye başladı.Asuman güzel birşey dediğini düşünmüş ve Afife’yi kıskandırdığını düşünürken hemen
-Ne var kuzum bu kadar komik olan, ne gülüyorsun, dedi
Kendini toparlayan Afife cevabı yapıştırmıştı.Şimdi Asuman’nın bu laf altından kalkabilmesi gerekecekti ki bunu yapamayacaktı.
Afife söze devam etti.
-Asuman kusura bakma ama, seni zannedersem şehirdekine değilde köyde koyun güdene layık görmüşler. Ondan o çocuğa istemişler yoksa İstanbul’daki tıp okuyan ve muhtemelen yakışıklı olana isterlerdi. Onlar o koyuncu oğullarını yurttan çıkartmak için seni istemeye gelmişler.
-Ne diyorsun sen be, dedi Asuman kızgın bir ses tonu ile
-Sağır değilsin Asuman, çok iyi duydun ne dediğimi .Ayrıca ailenin bana karşı ne düşündüklerini biliyorum. Hepiniz sapık düşünceli geri kafalı avrupa’da yaşayan ama halen 40 sene öncede kalmış insanlarsınız. Ailende herkes doktor olmanı istiyor ama ne biyoloji dersine gidiyorsun, ne fizik dersine tabi beden dersi dersen tümden yok.Sen acaba insan vücudunu bilmeden doktor olmayı nasıl olmayı düşünüyorsun ?
Bunu o kendini modern gösteren geri kafalı ailene söyle tamam mı?
Ayrıca annenininde dedikodudan başka yaptığı bişey yok. Bir zahmet o dedikoducu arkadaşlarına söylesin. Anneme isim takmasınlar. Trafik kazası geçirmiş ve hasta bir insan hakkında böyle konuşmaları ne kadar ayıp. Asuman bu sayede ’’beyaz arabalı, kör kadının’’ Afife’nin annesi Saadet olduğunu anladı.
İnsanların hayatında böyle şöyle oluyor ve herşeyde bir hayır olmuyor. Biz geleceğimizi kendimiz hazırlar sonra ‘’kader’’ diye birşey uydururuz.

Seni yine sizin köyden biri isteyerecek görürsün. Babana söylede cinsel yaşamı anlatıyorlar diye seni göndermezlik yapmasın. Yoksa beyin cerrahı falan olmazsın sen. Yoksa insan vücudunu bilmeden ne doktoru olacaksın.Hadi Asumancım hadi. Herkes kendi çöplüğüne...

Bu onların son konuşması olmuştu. Afife çok rahatlamıştı bu konuşmadan sonra .Daha sonra liseye girince okullarda ayrılmıştı. Annesine hak vermişti Afife ,Saadet onu uyarmıştı baştan ama çok yalnızdı. şimdi ise annesinin hastalığı ile uğraşacaklardı.Zaman artık hastanelerde geçecekti.
Afife ve Asuman kısa süren arkadaşlıklarını bu şekilde bitirdiler.

Bu da burada bitti.
Umarım zevkli bir öykü okumuşssunuzdur.

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Afife ve asuman son kısım... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Afife ve asuman son kısım... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AFİFE VE ASUMAN SON KISIM... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL