Altı yaşına yeni girmiştim.Benden beş yaş büyük ağabeyimle birlikte hayvanlarımızı otlatıyorduk. Oturduğumuz yerde evler birbirine uzaktı. Sığır çobanı yoktu. Onun için her aile kendi hayvanlarını otlatırdı. Bu işi de çocuklar yapardı.
Hayvanları tarlaya salmış.Bizde bir ağacın gölgesine oturmuştuk. Komşumuzdan biri olan Cemal geldi. Oda hayvanlarını yamaca doğru salmıştı. Ağabeyim onu görünce ’Ne yapıyon la’ ’Heç’dedi Cemal omuzunu silkerek. ’Oyun oynayalım mı? Sen Duranla beraber ol.Ben yalnız var mısınız?’ Ben Cemal’a baktım Cemal bana. Ağabeyimle Cemal aynı yaşta idiler. Yalnız Cemal biraz daha zayıf,biraz daha cılızdı. İkimiz bir olursak onu yenerdik. ’Tamam. Ne Oynayacağız’dedi Cemal. ’Tekme oynayacağız. Tekmeyi yiyen yere düşerse tekrar tekme yer.düşmez ise tekme atma sırası ona gelir. Ağlamak,bağırmak,küsmek darılmak,acıyor demek şikayetçi olmak yok.Tamam mı’. Cemal bana baktı. Başımı salladım. ’Tamam’ dedi. Ağabeyim koşmaya başladı.’Yakalayın o zaman’.
Cemal peşimden ben onun peşinden bir kovalamaca başladı. Cemal yetişti ağabeyime bir tekme vurdu. Ağabeyim geri döndü. Cemal’ı kovalamaya başladı. Yetişti bir tekme Cemal yerde. Bir tekme daha böğrüne. Ben yetiştim.Bir tekme attım bacağına. Geri döndü ben kaçmaya başladım. Yakaladı bir tekme vurdu ki gözlerim karardı.’Yavaş ulan dedi kısık bir sesle. Cemal ayağa kalkmıştı. Onu kovalamaya başladı.Artık ben sadece kovalar gibi yapıyor yanaşmıyordum. Tekme oyunu Cemal ile ağabeyim arasında devam etti.
Sonra duydum ki o günden sonra Cemal bir hafta hasta yatmış. Ağabeyim ’Oh olsun.İntikamımı aldım.İftira atıp beni babama dövdürmenin cezasını çekti’diyordu. Olayı o zaman çözmüştüm. Bu ineği bostana kaçırmış. Babasından korktuğu için,bizim hayvanların yediğini söylemiş. Babası da babama şikayet edince. O da neden sahip çıkmıyorsunuz diye bağırmıştı.Hatırlamıyorum ama belkide ağabeyime vurmuştu.
Şimdi ne zaman iki devletin bir başkasına karşı birleştiğini duysam aklıma hep bu gelir. Acaba derim bu oyunda tekmeyi atacak kim,yiyecek kim? Gülerim.