Öfkem kabardı sultanım. Öyle öfkeleyim ki pireye kızıp yorganı yakmak şöyle dursun alemi ateşe veresim var. O kadar sinirliyim sultanım.
Hayatımı ve hayatları mahveden feylileri(asalakları) bir elime geçirsem vilayetlerini seveceğim de sanki yeri hakkedip(oyup) yerin dibine giriyorlar. Bunlar öyle utanmaz kişilikler ki sultanım insanların kalplerini,hayallerini hamlettikleri(yordukları) yetmiyormuş gibi bir de üstüne mahvediyorlar.
Bunlar insanların hayallerine mütehakkim (baskıcı) tavırlar uygulayarak aşkları dikta ederler. Bunlar hayatları mahvederler sultanım.
Bunca yaptıkları yetmezmiş gibi bir de sevmeleri, sevenleri istihfaf ederler(küçümserler). Kendileri yetmiyormuş gibi bir de bunların şak şakçıları vardır sultanım. Bu şak şakçılar hayatları mahveden diktaları alkış yağmuruna tutarlar. Bunlar öyle utanmazdır sultanım. Mahvederler, sonra çekip giderler.
Mahvolan hayatların ardı sıra bir de hiç utanmadan dalga geçerler.
Mahvettikleri hayallerin peşi sıra yüzleri kızarmadan timsah gözyaşı dökerler sultanım. Bunlar bu kadar haysiyetsizdirler işte.Bu denli ahlak yoksunu...
Bunlarla mücadele edebilmenin kaidesi(kuralı) bunlar gibi olmaktır sultanım.
Yani bunlar gibi dediysem, bunlar gibi mazlumların hayatlarını mahvetmeyeceğiz. Mahvolan hayatların intikamını alacağız sadece.
Aslında buna intikam değil de, ödeşmek demek daha doğru olur sanırım.
Mahvolan hayatların hesabını hayatlarımızı mahvedenlerden sormak hakkımız...