21.yüzyıldayız.İnsanlığın insanlığını unuttuğu bir zamandayız.Öyle bir devirdeyiz ki ön yargılar hoşgörü kavramını yok etmiş.Bir asırdayız ki şekilcilik hat safhada.Alttan alma son bulmuş,gönül surları tahrip edilmiş.Yalan dillerde bir şarkı gibi küfürse alışılagelmiş bir kelime cümbüşü.Ne saygının ne sevginin varlığı aramızda mevcut değil.Vicdan ne yazık ki kalplerimizi terk etmiş.İnsan olabilmek artık meşgul etmiyor hayat gündemimizi.Zaman daraldıkça insan azgınlaşıyor.Yarını belli değilken bugünü için her türlü yanlış yola sürüklenmekten vazgeçemiyor.Şu dünyanın geçici şatafatına kapılıp gidiyor.

Ne zaman gerçekle tanışacak dimağlarımız.Zihinlerimiz ne zaman ben neyim ne yapıyorum ne yapmalıyım sorularını soracak kendine.Bizi biz yapan farklılıklarımız bizi bize düşürmemeli.İsteyen sarık takabilir sakalını uzatabilir isteyen bunu yapmaz.Kimse açık bir bayan görünce şu edepsize bak diyemez.Açık bir bayanın sakallı sarıklı bir insana yobaz veya gerici diyemeyeceği gibi.Hepimiz bir yapbozun parçasıyız.Birimiz olmazsa eksik kalırız.Dış görünüşe bakarak asla o kişinin kalbini anlayamayız.Başımıza gelen felaketlerin üstesinden ancak bir bütün olursak geliriz.

Sevelim ki sevilelim.Kıymet bilelim ki kıymetimiz bilinsin.Bölmeyelim ki bölünmeyelim.Cennet ülkemizi cehennem etmeye çalışanlara izin vermeyelim.Her insan kendine baksın ki toplum olarak refaha erelim.Ne dilinin ne dininin ne ırkının ne siyası görüşünün bir önemi yok bu vatana sevdalıysan bizdensin.Gaflet uykusundan uyanıp dirilelim ki kara bulutlar düşmanların üzerine çöksün.Bir olalım ki tüm dünya Türkiye’nin ne kadar büyük bir ülke olduğunu görsün...