KADINLARIMIZ.
Çanakkale’de, Kurtuluş savaşında kadın, erkek birlikte işgalci güçlere karşı mücadele eden. Tarlada, bağ da erkeğiyle omuz omuza çalışan bizim kadınlarımız.

Kadınlar için bu ülkede çok şeyler yazıldı, çizildi ama yazılanlar çizilenler pek onlara sorulmadı. Onlar hakkındaki kararları hep erkekler verdi.

Bu gün ülkede analar ağlıyor, yıllardır hep ağlattık zaten anaları. Savaşlara onların çocuklarını gönderdik, okulsuz bıraktık, aç bıraktık anaların çocuklarını. Eşi, çocuğu işsiz olduğundan dolayı cenceresinde ne pişireceğini kara kara düşünen bizim kadınlarımız.

Kadınlarımız son yıllarda daha da düşünür oldu. Çocukları doğduğu, büyüdüğü topraklardan kopmak zorunda bırakıldı. Çünkü köyünde ürettiği tütün, pamuk, buğday, süt para yapmıyordu, pancar, patetes yok pahasına gidiyordu. Kota bile getirmişlerdi ürettiği ürünlere. Vahşi kapitalizm acımasızca sömürmeye başlaşmıştı, yoksullaştırmış ve üretimden uzaklaştırmıştı analaramızı ve erkeklerimizi. Her zaman olduğu gibi yine bahtı karaydı analarımızın, gurbete yol görünmüştü… doğduğu topraklardan sanayi kentlerine doğru acı ve çileli bir yolculuktu bu. Köyden kente çalışmak için göç eden gençler büyük kent varoşlarında, sanayi kentlerinde yok pahasına çalıştırmakta yarı aç yarı yok günlerini geçirmektedirler. Sahi askeri ücreti bilen var mı ? Ev kiralarını, elektrik ve su giderlerini bilen var mı ? Bunlara yetmiyor ki askeri ücret. Sahi genç çocuklarımız neler yapıyor bu sefalet ücreti ile ? Hiç düşündünüz mü eyy iktidar !!! Siz işsiz bıraktığınız genç kızlarımızı hiç düşündünüz mü neler yapıyor diye ? Anaların ne acılar çektiğini hiç düşündünüz mü ?

Beyler sizler neyi düşünürsünüz biliyor musunuz ? Onları sömürmeyi , hem de acımasızca. Sayın Başbakan türbanı takmış kafasına.İlla da bu sorunu çözeceğim diyor. Oysa kadınlarımızın böyle bir sorunu yok ki. Analarımız çocuklarına iş istiyor, aç istiyor, insanca bir yaşam istiyor. Oğullarınıza haksız yere akıttığınız trilyonları istemiyor analar. Sadece çalışarak, üreterek insanca bir yaşam istiyor. Sadaka ve tarikata teslim olmak istemiyor, onurluca yaşam istiyor. Bu gün Anadolunun il ve ilçelerinde başını kapatmayan genç kızlar ışık evlerine ve Feytullah gülen’in yurtlarına alınmıyor, Sabah namazına kalkmıyan erkek öğrenciler bu yurtlardan atılıyor, hafta sonlarında evine anasına koşup onun şevkatli kucağına sığınmak isteyen çocuklar bu yurtlardan ve evlerden salınmıyor. Peki ne yapılıyor buralarda beyler ? Sizler benden iyi biliyorsunuz değil mi ?

Anadolu da kadınlarımızın örtünme diye bir sorunları yoktur, insanların iş, aç sorunları çözülsün, ürettiği ürünler para yapsın Anadolu insanının yüzü gülsün, analar ağlamasın.