Gel De Ortayı Bul

İnsan, kendine verilenlerle yetinmeli mi?
İnsan, yetindiği şeyleri biraz daha mı irdelemeli, daha fazlasına sahip mi olmalı?
Hangisi acaba?
Elindekilerle yetinmek, belki sıradanlıktan öteye gitmez.
O yüzden, sürekli yeni şeyler öğrenmeli, hedefe varmada yeni yollar öğrenmeli.
Bu da diken tarlasından geçerek, vuslat gülüne ulaşabilme zorluğuyla insanı çeşitli cenderelerden geçirir.
Tabi şükretmeyi de unutmamak gerekir.

Soru soruyorlar, duysunlar diye biraz yüksek sesle cevap veriyorsunuz.
“Ne bağırıyorsun ya, sağır mıyız!” diyorlar
Yavaşça söylüyorsunuz, bu defa da:
“Kardeşim biraz yüksek sesle konuşur musunuz, sağır olanlar olabilir” diyorlar.
“Ne yapacağız bilemiyorum, yüksek sesle konuşuyorsunuz olmuyor, alçak sesle konuşuyorsunuz yine olmuyor!” deyince de;
“Siz de ortayı bulun” diyor.
Şimdi gel de ortayı bul!

Hayatta her türlü insana rastlanılır.
Kibirli, kendini beğenmiş, ukala, ruhsuz, yavan, yabani, tutarsız, dengesiz, zalim, hain…
Herkesi kendinden aşağı gören…
Kendini her konuda bilgili, kültürlü gören…
Üstün meziyetlerle donatıldığını inanan…
Hiçbir zaman hatalı olduğunu düşünmeyen ve kabul etmeyen…
Başkalarına gösterdiği ilgi ve yakınlığı onlara bir lütuf gibi gören…
Sanki bulunmaz Hint kumaşıymış gibi, kendilerini kıymetli sanan…
Biraz ilgi ve saygı gördüklerinde, Hindi gibi kabaran…
Bütün dağları kendileri yaratmış gibi, ( haşa) mağrur olup gururlanan…
Sürekli ayrıcalıklı ve özel muamele ile özel ilgi bekleyen…
Artık boş kalan yerlere, herkes kendine ve gördüğüne göre bir şeyler yazabilir sanırım.
Eğer söylenenlere müptela olmamışsa…
*
Bazen insan, bazı şeyleri kaybetmeyeyim diye çırpınıp dururken, kendini o şeyin peşinden koşar adım kaçarken görüyor.
Sonuçta, ya yorulup tökezliyor, yerlere kapanıyor ya da güle, oynaya hedefe ulaşıyor.
O yüzden, ne/neyin peşinden koştuğunuza, iyi dikkat ediniz.



Kerim BAYDAK
[email protected]