Bazen düşünüyorum da, bana verilen yaşamı satmalıyım. Hayatım için karar almıyacağıma, ömrümü satın alanın verdiği kararlara itiraz etmeyeceğime, görüş belirtmeyeceğime söz veriyorum. Her şeyimi ona teslim edeceğim ve yaşamımda söz sahibi olmadan yaşayacağım. Ben ömrümü satmak istiyorum.

Kim alır benim ömrümü, kim benim sahibim olmak ister ki ?

Kim almak ister ikinci bir kaderi ?

Gözler aradığını bulduğunda cesur olmaları gerektiğini bilmelerini isterdim. Orta yaşlı kadın elindeki kitabın ilk sayfasında yazılı olan cümleyi okuyorken, yanında duran genç ise onun yaşamına girmek için gözlerini kırpmadan kadına bakıyordu. Hiçbir kitapta okumadığı bir cümleyi fısıldıyordu, ‘’benim ol, yaşamını bana sat, ben senin yaşamında söz sahibi olayım, ben sana mutluluk vaad ediyorum’’.

Benim ol…

Bende birinin olmak istiyorum.

Ben ömrümü satıyorum.

Kaç hikaye, ben diye başlar bilmiyorum ama benim hikayemi başkası yazsın istiyorum. Ömrümü satın alacak kişiye seçenekte sunmuyorum. Güzel olmasını , çirkin olmasını, zengin olmasını, fakir olmasını bile düşünmüyorum. Benim ömrümü satın alacak cesarete sahip olsun istiyorum.

Ömrümü satın alacak kişi cesur olmalı diyorum.

Puşkinin dizeleri aklıma geliyor, susuyorum…Bende ömrümü satıyorum !


‘’’Mutluluğunuz sizin, benim aşkımdadır,
Dinleyin beni, ben dilersem eğer, siz
Benimle bir olabilirsiniz.
İhtiras alışverişine kim giriyor, kim?
Aşkımı satıyorum ben,
Hayatı pahasına bir gecemi benim
Söyleyin, kim satın alacak içinizden?’’’







.....