BİLEMİYORUM
sisli bir ormanda yüzüme ayın vurduğu zaman sessizliğin önemini anladım, kuşların bile uyku zamanıydı o vakit.Geçen her saniye seni bile anlatmak istemiyordu bana, öyle bir tad almıştımki anlatamam. Ağaçlar esmiyor, kuşlar ötmüyor, hatta sessizliğin sesi bile kısılmış vaziyet teydi o an’ aklıma sessiliğin hiçbirşeyi gelmedi sağdece gördüm ve tattım.
Ne düşüne bilmek, nede’ düşüncelere kapılabilmek aklıma gelmiyordu, yok oluşun mu, yoksa var oluşun, bir esirimiydim bilmiyordum, bedenimi hissetmiyor fakat üşümüyor gibiydim. vakit hep aynı zamanda ne ileri nede geri ğidiyordu ne dört mevsim nede zamanla alakası olmayan bir tatdı anlatamam.
Kendimi bilirmuydum acaba, onuda bilmiyor gibimiydim farkında geğilmi yoksa farkında olduğumu bilmediğim bir farklılıkmıydı bilemiyorum, o nasıl bir his ve nasıl bir görüntüydü. Bana güç veren bir görüntü sanki, çağrsiz,unutkan,umutsuz,ümitsiz, ve bu bir adaletin simgesimiydi yoksa bu çağrenin ümidin ve umudun adaletimiydi bilemiyorum.