0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1216
Okunma
Göz bebeklerim uyuşur
Yarının portresine vasızsızca sızan
Alamıyorum iki güllem ağır duyumu
Tüm ara Renklerinde kaybetmişim
Kabaran heyecanımı
Tonu karşıtı bütün seyirmelerime
Bir insan yaratır dört kenarında
Tabanına yayılır dilmen otları
Türbanı kültürü yaşatır
Orak tutan eller yaşam tarzını
Doğa ile içice benden uzakta muazzam mekan
farklı bir insan
Hangi hangimize
Nerde özenirim bilinmez dakikalarımda
Aklım hatsafada ziyan
Kendine gelir irade bian
Bakarken iki boyutuna
Burdaki duvarın asılısına
O tüm hazzıyla yaşayan
Reva mı bana
Kırıştıkça alnından süzülen
Terlerine bakakalmışım
Prüssüzlüğünde
Utanıyorum
Sütunlarından
Silinmeye
Renklerimin yitikliğinde
Gri aralıklarından
Topraktan bu yana
Metalaşmışım...
