Çay sevenlerimiz bilir nasıl bir nimet olduğu.
Bilmeyenlere de biz aksettirmeye çalışalım olur mu?
Çay göz ile bakıldığında sadece bir icecektir elbette ki amma gönül gözüyle bakabilirsen o zaman anlarsın işte pek kıymetli önemini.
Çay samimiyetin, biraraya gelişligin şüphesiz en güzel sembolüdür. Çünkü gönül hanesini açmış ev sahipleri sizin çay içmeden yolcu etmezler. Bilirler ki muhabbet en güzel tadını çayın varlığında alır.
Eger ki bir derdi de yük etmişsen gönül heybene işte o zaman çay derdine yarendir.Demi yakar geçer sineni. Acını hafifletmez derdine merhem değildir belki amma eşlik eder yarana, yanmisligina. Hem boşuna dememiş şair, "çayında derdi var. Ateşler içinde yandığına göre. Unutulduğunda soğuduna göre. Bekleye bekleye acıdıgına göre onunda var dedi." diye. Derdini bilmiyoruz ama dertle dertelenebildigine göre onunda yanık bağrından gelen dumanın Sıcaklığına sarıyoruz yaramızı.
Birde yaramiza çayla birlikte yarin gözlerini de demleyebilseydik belki hayatımız da çay daha anlam bulurdu..