1970 ’li yılların popüler kitaplarından biri de "Barbiana Öğrencilerinden Mektup "adlı kitaptı.
Yazarı da Don Lorenzo Milani idi.
Yazar kendince bir "eğitim denemesine" girişiyor,elde ettiği veri,gözlem ve kanaatları da bu kitapta topluyordu.
Şu cümle çok ilginç gelmişti bana ve halen de öyledir:
-Sınıfımızda 3 faşist var,28 de tarafsız,eder 31 faşist!
Kendi gibi düşünmeyeni hemen kategorize etmek ve "arada" bir yerlerde duranı da "faşist" diye niteleyerek hemen karşı kutba itmek ne kadar kolaydı.
Ve kitap kadar ilginç olanı da bir "kuşağın" bu cafcaflı sözlere "inanmasıydı" bence.
Burada hem bir kolaycılık var,hem de naif biçimde "düşman yaratma sanatı " da...
Bu olsa olsa ideolojik bir bakış olabilir ve inandırıcılığı da yoktur.Ancak bir dönemin de gözlerini köreltmişti bu bakış açışı.Hem de dünyalarımızı daraltarak!
.........................
Bugünlerde gündeme "düşen" bir marş var,marşta da şu sözler:(Biraz revize edilerek tabi ki)
Yolumuz devrim yolu,
Gelin kardaşlar gelin,
Yurdumuza faşist dolmuş,
Vurun kardaşlar vurun!
Bu satırları okuyunca düşünmeden edemiyor insan?
Bu yargıya nasıl vardınız ki diye de sormak gerekiyor sanırım.Ya da "faşist" diye nitelemek bu kadar kolay mı insanı?
Hatta bizim gençlik yıllarımızda "faşist "nitelemesi yetmemiş ola ki,bir de "sosyal faşist "lafı vardı tedavüle sokulan...
Halen hayata bir proje sunmak yerine,"düşman" yaratarak bakmanın trajik bir hal olduğunu düşünüyorum.Ama zaman tünelinde kalmayı da dikkate alırsak ortaya "komik" ve birleşince de traji-komik bir hal çıkıyor bence!
Bu anlayışlar hayatta hep olacaklardır lakin belirleyici olarak değil,bir seyirci olarak...Demokrasilerde esas olan ise "halkın rızasını" alıp,ona dokunmayı becerebilmek ve ikna etmektir insanları.
Fanatizmin gereği yoktur,olmamalı da.
Eric Hoffer adlı yazarın "Kesin İnançlılar" adlı kitabını okuma şansımız olursa,şu cümlenin de kitapta yer aldığına tanıklık ederiz.
-Fanatikler,yeni düzeni halkın kalbinde değil,ensesinde kurma eğilimindedirler!
Vurmayı,kırmayı bırakın da bu halkı,insanı/insanımızı bir kere de olsa anlamaya gayret ediniz demek isterim.
Onu "aşağılayarak" varılacak yerin ve gidilecek yolun sonu olsa olsa "hüsrandır".