Merhaba,
Ben son mektubun sen gözlerini sonsuzluğa açarken ben
Yeryüzünde asılı kalan tüm yıldızları matemine adıyacağım..
Gökkuşağı sadece turuncuya biat edicek ve sen mezartaşına benim adımı vericeksin
Sevgilini ölmeden önce dansa ben kaldıracağım, semazen kaygısı taşıyan gözlerine bakarak..
Şiirlerini dün saklambaç oynarken annemin koynunda kaybettim.
Biyografini amcama yazdırmadan önce tüm cinayetlerini gecenin zifiri karanlığında
Unuttum, sanırım hep ahmak biriydim bağışla..
Sana olan özlemin dili, aksanı henüz yazılmadı
Dün peganinni ile konuştum törende en sevdiğin senfoniyi çalacak..
Arkanda şiirlerini, sevgilini, mavileri, açlığa matem tutmuş çocukları bırakarak
Bir düalist tanrı doğdu dün gece
Ve ben kendimi sana hatırlatmak için tanıksız geceye bir kabus bağışlamadan
Önce Öksüz kalan öykülere Son karakter olarak seni anımsatacağım
En parlak yıldızlara..
Şimdi
Güle güle kal Rêwî..
Gidip ölmeli artık...