BİR YİĞİT ANADOLU KADINI
Vaktiyle bizim köyde iki mütevazi komşu vardı. Ama bu hanede de iki ayrı babayiğit gururlarından olacak bir türlü yıldızları barışmazdı.
Bir gün çocuklar aralarında kavga eder.
Baba Anne oğlunu çağırır.
-Oğlum git komşuya söyle çocuklarına mukayyet olsunlar.
-Tamam ana.
Gider der, ama komşunun delikanlısı gurur yapar “sen nasıl bizim kapıya gelir de bu şekilde konuşmaya cesaret edersin” diyerek onu dışarı çıkar çıkmaz ayaklarından vurur.
Öbürü de çıkarır barabelli tabancayı erik ağacının arkasındaki delikanlıya ateş eder onu göğüs boşluğundan vurur ama ikisi de ölmez.
İş mahkemeye düşer.
Baba Anne hakime:
-Olayı olduğu gibi anlatırım kim nasıl ceza yerse yesin o beni ilgilendirmez.
Anlatır, sonunda hakim kararı açıklar. Komşudaki delikanlıya iki yıl, baba annenin oğluna yedi yıl verir.
Bu sefer Baba Anne dayanamaz:
-Hakim bey bunlar aynı suçu işlediler biri iki yıl öbürü yedi yıl yedi bu nasıl oluyor?
-Kanun böyle evinin önünde vurdu onun için ceza fazla.
-Tabi ki orda vuracaktı onu, kendi evine getirip vurması kalleşlik olmaz mıydı?
Deyince mahkeme salonun da Baba Anne haklı dercesine gülüşmeler olur!
Bu sefer hakim mahkemeye iki saat ara verir. Yeni kararı açıklar.
Hakim, Delikanlıya bir yıl Baba Annenin oğluna iki yıl verir. Yattıklarıyla
çıkarlar ve beraat ederler.
Yusuf Yılmaz