Bugün,

Allah Allah demeyince işler olmaz. Kadir Tanrı, vermeyince işler olmaz. Ezelden yazılmazsa, kul başına bela gelmez. Dizeleriyle, ve hikayeleri ile tanıdığımız Dede Korkut diyarı olan Bayburttan selamlıyorum sizleri. Bayburt’un mizahi hikayelere konu olan küçüklüğünü bir kenara bırakıp, sizi biraz Bayburt sokaklarında dolastirmak istiyorum. Gezi yazısı olmayacak yazım. Ama Bayburttu kendi penceremden açmak istiyorum sözlere.

Şehri küçük ama yüreği büyük insanların şehridir. Samimiyetin, dostluğun, komşuluk ilişkisinin hala sürdüğü tarihi güzelliklerini bağrında onurla taşımaya devam ettiği bir şehir. Atlar kosusturur cirit meydanlarında. Carsilarinda dolanırken teneffüs edersin tarihi,ve görürsün ehramlı teyzeleri. Kıyafetleri ile özümüzü yansıtmaya devam etmektedirler.

Tastan evleriyle betonun soğuklugunu örterek, sokaklarının her bir köşesinde samimiyeti bulursun.

Güven sonsuzdur şehirde. O kadar ki şehir de pazar bir gün önce kurulur. Kapıları değil kitlemek, aksine onlar gönül kapılarını açarlar sonsuz. Çarşıda adımlarken karşına Veys amcan çıkabilir yahut memnüne teyzen. Öz, can akrabaların değildir onlar. Belki bi sohbet esnasında tanismissindir. Ya da öğrenciler bilir yolda yarenlik etmiştir sana ama bir kere tanımışsa seni, ailesinden ayırmaz asla seni. Coşkun akan Çoruh nehri gibi sahiplenir seni. O sevgiyle sarar, sarmalar.

Şehit Osman’a çıkarsın sonra, Bayburttu tepeden seyre dalarsın. Birde demli çay varsa semaverde deme keyfine.

Daraldın mı, canın mı sıkkın, yalnızlığa en iyi gelen yerdir Çoruhun kenarı. Sesiyle huzuru yudumlatır. Sevdalılara ne şiirler yazdırır.

Şairin gözünde şiirdir. Aşuk’un gözünde masuktur.

Kısacası Bayburt Anlatılmaz yaşanır.

Yazar =Ayșe Nur Tarhan