Sahi
vaz geçmek ney di ?

nerenin şehri
nerenin kıblesi
nerenin dönüm noktasıydı

dilime dolanmamıştı hiç bu kelime

daha beşikteyken başlamıştı
hayatla mücadelem
ilk dogdugum anda en büyük çabam nefes almak olmuştu
sonra annemi emerken yorulan dudaklarım ama vazgeçmemiştim
ve daha sonra ise yürümek için emeklemem gerekiyordu
bazen düşe bazen kalka yürümek istiyorsam emeklemeliydim
vazgeçmek yok tu

büyüdüm ve
adına hayat dedikleri
o büyük çarkın içinde bir vida olmak tı çabam
ve oldum bu ugurda
bazen düştüm
dizlerim kanadı
bazen yoruldum umutlarım kırıldı
bazende isyanları yakıştırdım dilime
anlık mutlulukların hasreti ile hep bir mücadele oldu hayat bana
ama vazgeçmedim

ta lise yıllarımda tanıştım
leyla ve mecnunla
kerem ve aslı ile
ferhat ve şirinle
onlar vazgeçmeyip adlarını aşklarını tarihe yazmışlardı
bende vazgeçmemeliydim
ve vazgeçmedim

bazen yağmurlar tüm bedenimi ıslattı
bazen rüzgarlar saçlarımı savurdu
bazen karlar altında kaldı umutlarım
bazen karanlık göz kırptı acılara
her gecenin bir sabahı var deyip sabrettim
yine vazgeçmedim

lügatımda yoktu vazgeçmek
ben devrimci bir babanın özgür kızıydım
özgürlük damarlarımda kol gezerken
vazgeçmek te neydi
vazgeçmedim

bazı acılar çok zorladı beni
yastıklarım ıslandı
aglak şiirler yazdım
kaldırım taşlarını göz yaşlarımla yıkadım
dayanamadığım tekamül sınırlarımda
dilime yapıştı isyanlar

aç kaldım
aldatıldım
kandırıldım
örseletildim
sevgisizleştirildim
umutlarımı çaldılar
içimdeki o küçük kızı ağlattılar
ama direndim hayata
direndim acılara
vazgeçmedim

sahi vazgeçmek neydi

ve öğrendim
vazgeçmek
dokuz harf
ama

vazgeçince pişmanlığı bir ömür

anlık mutlulukların asırlık kölesi değildim
ve vazgeçmedim
şimdi diyorum ki
iyiki vazgeçmemişim

yaşamak
nefes almak
ben olmak
çok güzel
çok
sizde vazgeçmeyin

bırakın yağmur yağmaktan
rüzgar esmekten
ve dünya dönmekten vazgeçsin
siz vazgeçmeyin

unutmayın tarih vazgeçmeyenlerle yazılır
vazgeçmediğim gün anladım