yanı başımda duran kitaba dokunmayalı saatler oldu.34 sayfasını okumuşum ama tanıdık gelen tek bir cümle yok,bundan korkmalı mıyım bilmiyorum.
son zamanlarda her şeyi unutuyorum ve bu ciddi şeyler için de geçerli.
bunu büyük korkularımın olmasına bağlıyorum ve bu az da olsa rahatlatıyor.

kaç yaşında olduğumu bilmiyorum.tek bildiğim mezkur sayıları geçeli çok olduğu.konuya neden giremediğimi bilmiyorum,zaten insan neden anlatır ki.

..

günlerdir çiçeklerimi sulamadım.çok yorgunum,yataktan çıkmıyorum,yaptığım hiçbir şey yok.insanlar nasıl ayakta kalıyorlar,onları düşünmek bile yorucu.
güzel şeyler düşünmeye çalışıyorum.bunu yapamıyorum.15 saniye becerdiğimde bile allaha şükrediyorum.zamanında sınav görevlerinde ne kadar dirençliydim.

soramadığım çok şey oldu sana sevgili m.bunca zaman sonra neden geldiğini bile anlamadım.kitaplar tozlanmış,dedin.sonra bir hevesle birkaç rafa giriştin ve yoruldun.buna çok sevindim.herkes yorulsun istiyordum.

sıramı sana veriyorum,oyuna gireceksin ve bu maçı çevireceksin.
sakince konuştun,anlamadım.ayağa kalktın,gittin;hiçbir şey anlamadım.anlamaya çabaladım,yoruldum.


geç kalmıştın,tam zamanında orada olmasan tüm çiçekler kururdu.