Yaşadığım bütün kötülükleri unutmak ve yeni güne merhaba demek için saatimi kurup yatağıma yattım. Kalktığımda vakit epey geçmişti hemen üzerimi giyinip güzel bir kahvaltıdan sonra dışarıya çıktım. Hava oldukça güzeldi sahil kenarına geçip kendimi denizin sessizliğine verdim. Sonra gözlerimi kapayıp küçük bir hayale daldım…

“Belki bir gün bende kendimi güzel bir yerde görürüm. Hayatta her şeyim var ama huzurum yok. Mutlu muyum? Değilim güler yüzlü müyüm? Evet, sinirli miyim? Sayılır duygusuz muyum? Hayır değilim” derken birden irkildim kendime geldim etrafıma baktım ve kimseler yoktu şansız günümdeymişim hava bozdu ama farkın da değilim yağan yağmura aldırış etmeden yürümeye başladım yürüdüm ve birden durdum aklıma takılan bir konu vardı. Yahu dedim kendi kendime ben burada geziyorum ama benim eve gidip bitirmem gereken bir resim çalışmam vardı diye kendime sitem ettim ve sonra evin yolunu tuttum.


“Her zorlu engele rağmen hayal kurabiliyorsa bir insan ve kurduğu hayaller peşinde koşabiliyorsa en mutlu en güler yüzlü insan odur.”