Her insanın hayatında bir gideni olur.
Bi anne gider mesela susarak ardında vicdanı hariç her şeyi bırakarak gider ya da bir baba ardında büyük enkazlar bırakabilir gitmeden önce sen çok güçlüsün sana güveniyorum der mesela ve sen bu söze inanıp, bir diğer tabirle gaza gelip, kendini toparlama çabasına girersin çünkü giderken sana bırakmıştır tüm gücünü... ne yaşadığına göre değişmesiyle birlikte sizi bilmem de bi annenin gitmesi 9 şiddetindeki depremlerden bile daha büyük enkazlar bırakabilir ardında, bir çocuğun yarım kalan gülüşü, sokakta unuttuğu arabası en zoru da bilir misiniz bilmem griye çalan önlük yakası ayak baş parmağı yırtık çorap, özensiz ve paranoyak olduğu için derslerine konsantre olamayacak bir çocuk bırakır ardında. Oğlu ya da kızı için sürekli çalışmak zorunda kalan, çocuğuna göre sinirli ve huysuz, bir adam düşünün, yıkılmak diyorsunuz ya bir sınavdan düşük aldığınızda yıkıldım beklemiyordum diyorsunuz, peki yarım gülüşlü o çocuk yıkılmadı mı ? ya da şöyle soralım hanginizin yıkılması kelimeyi tam anlamıyla açıklıyor.
Beş dakikalık zevk sonucu muhtemelen 3 gün içinde spermin yumurtayı döllemesiyle hamile kalacak kadın hamile kaldığını günü geciktiğinde anlayacak %80 ihtimalle, %20 ihtimalle performansına güvenecek ve bu durumu bekliyor olacak. çok değil hala aldırmadıysa şayet cinsiyetini öğrenmeye gittiğinde kız ya da erkek cevabı tatmin etmeyecek "sağlıklı olsun yeter" klişesine sığınacak doktorunun gözünde. Çok geçmeyecek 8 veya 9. ayında kasılmaları suyu gelecek bi telaş bi acele ile hastaneye kaldıracaklar ya yarıp karnınızı alacaklar ya da zorlayacaklar muhtemelen kolay olsun diye yarmayı seçecekler. Doğduktan sonra ihtimaller ve vicdan dahilinde çocuğa olan bağınız sorunları ile doğru orantılı olarak azalacak. Düştüğünde kendisi kalsın diyeceksiniz ileri gidecek olursam 4 yaşına geldiğinde hakaret etmeye başlayacaksınız belki de en kötüsü olan "seni nerden doğurdum " diyeceksiniz ilk travmaları olmaya başlayacak çocuğunuzun. Sonra sürekli sorun çıkaranı çocuğunuz gibi gösterip bunaldım sıkıldım of puf rahat yok cümleleri kurulacak... Ve alışkın olduğumuz kapıyı son kez vurup çıkmalar, gitmeler sebep olmadan, yarım gülüşlü paranoyak bir çocuk bırakarak ardınızda.
Zevklerinizden arta kalan zamanda kaldıysa vicdanınız; ya hiç doğurmayın ya da yarım bırakmayın hiçbir sebepten dolayı çocukların gülüşlerini.