Canım karıcığım, sensiz dünya bana zindan oldu. Aldığım nefes bana haram. Sen benden kopalı tam beş yıl oldu ve ben hala unutamadım seni,kokunu toprağından alıyorum. Her gece gizli gözyaşı döküyorum. Kızımız hep bana "Baba, annem nerede" diye soruyor. Yaşı daha çok küçük "Kızım, annen artık yok, öldü!" diyemiyorum. Dilim varmıyor. O da git gide büyüyor, her gün seni soruyor. Artık senin yokluğunu saklayamıyorum, resimlerinle avutuyorum kızımızı. Senden sonra tek yaşam kaynağım kızımız Nisan. Ona her baktığımda seni görüyorum ve gözyaşlarına kapılıyorum. Kör kurşunlara geldin bir tanem. Acım çok büyük içimde yaşıyorum seni. Senden sonra bir gün olsun gülmedi yüzüm. Hala ilk gün ki gibi aşığım sana. Kızım olmasa ben ne yaparım bu hayatta, senden geriye kalan tek yaşam kaynağım. Seni bana hiç aratmıyor sağ olsun. O varken seni yaşıyorum adeta, oda annesini merak ediyor. Ben ne yapacağımı bilmiyorum seni anlatsam belki bir şey anlamayacak şimdi ama ilerde yıkılır o da anne sevgisi nedir bilmiyor ona hem anne hem de baba olmaya çalışıyorum senin yokluğunu aratmıyorum bir daha ki ziyaretimde kızımız Nisanla birlikte geleceğim canım. Sen benden gitmiş olsan da ben hala seninleyim gecelerimde yaşatıyorum seni bir gün olsun unutmadım seni, bir daha ki buluşma çok acılı olacak. Bilmiyorum buna nasıl yürek dayanacak kendine iyi bak karıcığım görüşmek üzere yattığın yerde huzurla uyu....