ELİN FAKİR YA DA SAKAT ÇOCUĞU BAŞARIYOR, YA SEN!
Zengin olmak doğru bir zihniyetle, doğru kelimeler ve doğru bir planla başlar.”
Robert Kiyosaki
Kibir abidesi insanların en çok yaptığı hatalardan birisi bu belki de. Çocuklarını Küçümseyerek kıyaslama. Bu dünya da insanoğlunun yarın başına ne geleceğinin hiçbir zaman garantisi yoktur. Bugün zengin olursunu, yarın fakir. Bugün sağlamsınızdır, yarın engelli. Bundan dolayıdır ki kibir abidesi insanların çocuklarına; ‘Bak bak elin fakir çocuğu başarıyor… Bak bak elin sakat çocuğu başarıyor… Ya sen? Bir baltaya dahi sap olamadın!’ Esasında bu sözlerin anlamı şu. Kibir abideleri fakir ve engelli çocukların başarılarını olağanüstü bularak, kendi evladını aşağılıyor.
Burada şanslı olan fakir çocuk ve engelli çocuk. Çünkü onların bir sebepleri var. O da şu: ‘Ben fakirim diyor çocuk. Okumaktan başka yolum yok diyor. Engelli de öyle. Engelimi okumakla aşabilirim diyor. Esasında insan hayatında bir sebebinin olması belkide insanlara hediye edilmiş Allah tarafından sunulmuş bir nimet. Bunun ayrımını iyi yapmak lazım. Zengin kibir abidelerin de çocuklarını çok doğru bir şekilde hayatın içine koyarak onları yönlendirmeleri gerekiyor. Önüne sebepler, hedefler koymaları gerekiyor.
Özel bir okulda öğretmenlik yapan arkadaşımız şunları söylüyor:’ Çocuklar anne-babalarının zenginlikleri üzerine hep muhabbet ediyorlar. Küçücük çocukların muhabbeti zenginlik muhabbeti. Emin olun devlet okullarında okuyan çocukların daha şanslı olduğunu düşünüyorum. Üzülüyorum özel okullardaki o çocukların hallerine’ diye. Burada zannedilmesin ki bütün zengin çocuklar böyle… Değil elbet! Şu da var ki; ‘ istisnalar kaideleri bozmaz’
Kendimde küçükken zengin aile çocukları vardı arkadaşlarım. Aileleri onlara bizim gözümüzün önünden şeker yoğurtlu ekmek verirlerdi de biz bakakalırdık. O zaman ki bize küçümseyici bakışlarını unutamıyorum. Şimdi büyüdük tabi… Bir yerlere geldik hamdolsun. Şimdi o küçümseyici bakışlar bizleri hayranlıkla izliyor. Bunu övünmek anlamında değil, bizim de geçmişimiz fakir oğlandan geliyor diye söylüyorum. Akabinde dünya dâhilerin hayatlarına da baktığımızda; geçmişlerinde ya fakir çileli yollar, ya da beden uzuvlarında eksiklikler var. Bu sebepler onları aslında hep tetiklemiş. Ne zaman para zenginleri düzgün evlat yetiştirmeye başladı; işte o zaman dünya insanlığı arasında adaletsizlikler, zulümler yok olacak, yerini de barış, demokrasi ve insanlık alacak belki de.