Canım sevgilim

Ömrümün baharında rabbim seni benden aldı. Ben sana doyamadım, kokunu çok özlüyorum, sensiz nefes alamıyorum, bağrım yanıyor acını kaldırmıyor bedenim ben sensiz ne yapayım, nasıl yaşayayım…
Herkes yanıma gelip başın sağ olsun diyor ya hani, her başın sağ olsun dediklerinde ben bir kez daha sen kanıyorum.
Gözlerinin mavisi saçlarının esen yeli bıraktı beni bir başıma, sol yanım yok artık.
Tükenmez bazı acılar.
Yaram daha çok taze ağlıyorum. Mezar başında her geldiğimde yalnız uyursun, buralarda sen bensiz yapamazsın üşürsün, oralarda kalk ta sarıl bana delirmemek elde değil senden sonra hiç sevmedim sevmeyeceğimde. Bir sen vardın benim için, birde o deniz mavisi gözlerin. Artık ikinizde yoksunuz solan bir çiçek gibiyim dokunsalar içim kanar, nerede evli bir çift görsem kalbim feryat eder yüreğim dayanmaz bu acıya. Toprağın oldun artık bense gecelere isyan eden. Seni hep seveceğim bir gün yanına geleceğim bekle beni sevdiğim geleceğim…

Mustafa Ayvaz