Hayat bana güzelmiş... Neyin güzelliği bu? Ben karanlıktayım aslında kimse bilmiyor. Uzun zamandır bir kuyudayım, dipteyim. Gülüyorum, çok mutlusun diyorlar. Geziyorum, bu kadar sosyal olma diyorlar. Ne yapayım söyleyin hatta siz söyleyin ona göre şekillendireyim hayatımı. Çünkü bir ona karışmamıştınız. Ben boşverdim artık. Kimseye samimi değilim. Bencilim, kendimden başkasını düşünmüyorum mesela. Hayatıma girenlere merhaba, çıkanlara elveda...



Madem gidecektin

Niye geldin?

Hoşgeldinim oldun

Ardından hoşça kal diyemedim

Sanki şimdi hiç üzmedin.



’’ Yarım akıllıyım sanırım hele ki bu gönül işlerinde... Her şeyde kendimi zeki gören ben, bu işlerde çuvalladığımı farkettim. Çabuk güvendim, güvenimi sarstı. Çabuk sevdalandım, tekmeyi bastı. Acele ettim. Olur sandım, sanmışım sadece. Hep ilerleyen taraf oldum, oysa hep durdu. Sevgime yetişemedi, belki de hak etmedi. Ama şu konuda eminim, sevdam fazla geldi ona.’’