Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
Öylesine Birisii
Öylesine Birisii

Zamane İnsanları

Yorum

Zamane İnsanları

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

683

Okunma

Zamane İnsanları

Güneşli ve açık bir hava Ayla ve Zeynep bir taraftan sınavlardan ve okuldan bunalmış diğer taraftan başka bir şehirde okumanın verdiği rahatlıkla hareket eden, aynı yurtta aynı odayı paylaşan iki yakın arkadaş.Bu haftasonunun güneşli olması onları mutlu etmişti. Çünkü günlerdir hava bir açılıp bir kapıyor kasvetli ve ruhsuz bir şehir sunuyordu kahramanlarımızın.Aileden uzak özgür bir hayatta sürseler yaşadıkları yer bir metropol ya da kıyı şehri değildi.Yapabilecekleri kısıtlı faaliyetler içinden o gün parka gidip çektikleri fotoğrafları internette sergilemeyi seçmişlerdi.


Hazırlanıp planlarını yerine getirmek için otobüs durağına ilerlerlerken bir otobüs durağa yaklaştı.Arkasından yetişmek için Ayla koşturmaya Zeynep onun arkasından hızlanmaya başladı.Fakat yetişemediler.Aula hemen bir küfür savurduğu giden otobüsün ardından.
Zeynep:Of ya bi sigara yakayım otobüs yarım saate gelmez.dedi.
Ayla sevgilisini arayacağını söyledi.Otobüs gelene kadar bu şekilde oyalandılar.


Çarşı da ilerlerken
Ayla: Hadi dondurma alalım. diye bir öneride bulundu. ve bu önerisi jet hızıyla karşılık buldu.
Zeynep:OK.
Dondurmaları yarı Türkçe dilleri ve zamane alışkanlıklarıyla parka doğru ilerlediler.Sırayla birbirlerinin fotoğraflarını çekmeye başlayıp birbirinden değişik poz arayışına Zeynep çantasından fotoğraf aksesuarı olarak kullandığı orta kalınlıkta bir kitabı çıkardı.Ayla ona nasıl durması gerektiğini tarif ettikten sonra
Ayla: Çekiyorum ve çektim.dedi.

Zeynep: Şu ağacın ordada çek.
Ayla: Tamam kanka.
Tam o sırada yoldan geçen orta yaşlı uzun boylu esmer bir adam kızlara dönerek:
"İsterseniz fotoğraflarınızı çekebilirsiniz." dedi.
Zeynep: Hayır, teşekkür ederiz.


Adam oradan uzaklaşarak karşılarındaki bir banka oturup yanındaki kendi yaşlarında sakallı bir beyle sohbete başladı.Kızlar fotoğrafa dalmış yakın mesafedeki bir başka parka geçmişlerdi.Orada da aynı alışkanlıklarını devam ettirdiler.Bir ağacın altında fotoğraf çekerken Zeynep yanlarına gelip fotoğraf çekmeyi teklif eden adamı fark etti.Adamda rahatsız edici bir gülümseme vardı birden ürpererek arkadaşının yanına gitti ve
Zeynep: Diğer parktaki adamlar buraya da gelmişler.Hadi başka yere gidelim.
Ayla:AA hani nerdeler.? Dur bende bakayım. O da fark edince başka alana geçtiler.Yaptıkları selfie yi beğenmeyerek oradaoradaki oturarak çekirdek citleyen kızlardan yardım istediler.Kistediler.Kızlardan hafif tombul mavi eşarplı olanı fotoğraflarını çekmek için ayağa kalktı.Bir iki poz çekip kızlara telefonu teslim etti.Çekilen fotoğraflara bakarken yine o adamları fark ettiler.Ordalardı onlara bakıp sırıtıyorlardı.Kızlar hızlı bir şekilde ordan ayrılıp daha kalabalık sergi alanına geçtiler.Fotoğraf çekme işine orda devam ettiler derken yine o adamlar.Ayla yine bir küfür savurdu.Yanlarındaki yaşlı bastonlu bir adam Ayla’ya ters ters bakmaya ve hafif içine kaçan bir sesle "zamane çocukları" diye homurdanmaya başladı.Bunun üzerine kızlar artık parktan ayrılmaya karar verdiler.O gün yapılacak market alışverişleri vardı.Ara sokaktaki bir markete girdiler.Fakat istedikleri her şey olmadığı için alışveriş yapmadan çarşıdaki daha büyük bir markete doğru yol aldılar.O arada vitrindeki bir elbise Zeynep’in dikkatini çekti.
Zeynep: Rengi çok güzel.Çok beğendim denemek istiyorum.dedi.
Ayla: Tamam kanka daha çok vaktimiz var.
Bir saat kadar orda oyalandıktan sonra market alışverişini yapmak üzere ordan ayrıldılar.Yolda giderken
Ayla: Kanka çok yakışmıştı keşke alabilseydik.dedi.



Market alışverişini tamamlayıp çıktıklarında Ayla biraz arkada kalmıştı.
Zeynep’in yanına birisi yaklaştı.
Adam:Biraz vaktinizi alabilir miyim?
Zeynep: Hayır, konuşmak istemiyorum.diye kestirip attı.
Parktaki adamdı bu.O sırada Ayla da geldi durağa yürüdüler.Adam da peşlerinden.Otobüsleri gelmişti kalabalığın arasına ilerlediler.Adam da peşlerinden.Kaldıkları yurt şehrin biraz dışında bir terminal ve marketin bulunduğu tenha bir yerdeyim.Kızlar yurdun önünde indi.Adam da peşlerinden.Kızlar adamın takip ettiğinin farkında oldukları için hızlanarak yurda girdiler.
Ayla: Manyak mısır nedir? Bütün gün bakışlarıyla rahatsız etti.Hadi buraya da girsin de göreyim.
Zeynep: Aman boşver bizim okuldan değil bir daha nerde görcez?


Zeynep ertesi gün okul için hazırlap,koşturmaya başlamıştı.Durağa yaklaşınca tanıdık bir çift gözle karşılaştı.
Zeynep:Yine mı sen! Parktaki adam...

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Zamane insanları Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Zamane insanları yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zamane İnsanları yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL