Genç adam ve kız birbirlerini çok seviyorlardı o kadar çok ki sevgileri canlarını yakar olmuştu artık.... İkisi de biliyordu ki aşklarının sonu yoktu, birbirlerini ne kadar severlerse sevsin evlenemeyeceklerdi, birbirlerine kavuşamayacak yanyana yatamayacaklardı hiç bir zaman ne erkek ne de kız birbirlerinin kokusunu içlerine çeke çeke uyuyamayacaktı onları ayıran bir şey vardı ikisi de bunu dillendirmek istemiyordu ama evlenmelerine mani olan o şeydi o lanet şey ki aileleri bilse değil evlenmek görüştürmezdi bile onları.....
Sonra bir gün kız ayrılmak istedi, bunu genç adama da söyledi ama genç adam kabullenmek istemedi ayrılığı
" Hayır dedi ne olursa olsun senden ayrılamam eğer sen benden yrılırsan kendimi öldürürüm.."
sinirlenmişti genç kız "Aileni benim için karşına alabilecek misin, ben her şeye hazırım ama sen de hazır olabilecek misin, bir gün bir seçim yapman gerektiğinde beni seçebilecek misin, eğer seçemezsen ben de kendimi öldürürüm, bunu kabullenebilecek misin bunun azabıyla yaşayabilecek misin" diye sordu...
Genç adam cevap verdi kıza " bilmiyorum, ben senin kadar cesur değilim, gözümü öyle karartabilecek miyim bilmiyorum"
Artık her gün kavga etmeye başlamışlardı birbirlerini hem deli gibi seviyor hem de itiyorlardı delikanlı şöyle demişti kıza bir keresinde "Ama o kalbin bi tek sağlam yeri kaldı oraya da seni koymuştum ama sen de kendi olduğun alanın içine etme ne olur sen orda olmasan bi önemi yok ama orada sen varsın..
Ben bu zamana kadar böyle de sevmedim kimseyi bazen diyorum ben uzak o uzak ama gönül işte napayım elimde değil seni üzmek kırmak değildi amacım ya da canını yakmak ama dedim ya sana bağlandım ben, bırakamıyorum seni"
Bunun üzerine genç kız da cevap verdi "Ben bağlanmadım mı, aşık olmadım mı, delirmedim mi yanmıyor muyum şu an? Cayır cayır yanıyorum ama görünmez ateşlerdeyim kimse görmez bilmez"
ikisi de üzülüyordu ama bir çözüm yolu bulamıyorlardı.... Düşünüyorlardı iyice kara kara düşünüyorlardı ki çözüm nerdeydi nasıl olacaktı bu iş