Nesi vardı bu lanet insanların diye öfkeyle söze girdi yazar.
İnsanoğlu denen bu canavara ne zaman ve nasıl güvenebiliriz ? Yazar bir kez daha kızgınlıkla ifade
ediyordu şu cümleleri; Ne zaman birilerini sevsem ve hayatıma dahil etsem sonunda hayal kırıklığına uğruyorum. Üstelik sebebinide hiç bir zaman tam anlamıyla öğrenemeden. Ne zaman kendi kabuğumda yaşasam çok daha yaratıcı ve çok daha mutlu oluyordum. Yıllardır bunu fazlasıyla tecrübe etmiş olmama rağmen aynı tuzağa bir ahmak gibi düşmeye devam ediyordum. İşte bu yüzden suçlu başkaları değildi, en başta kendim idim. Sanırım giyotine vurulması gereken bir başa sahibim. Çünkü ben hala insani değerlerin bir şeylerde ve bir yerlerde kalabilmiş olduğuna ve sevgiye inanıyordum. Ama hayır yoktular. Ve belkide hiç var olmadılar. Bir başkasını gören ama seni görmezden gelen sözde hayatındaki insanlara ne demeli peki. Üstelik seni ahmak sanıyorlardır, göremez, fark edemez sanıyorlardır. Ama hayır asıl bu entrikaları çevirenler ve işin içinden sorgusuz sualsiz sıyrılacağını düşünenlerdir ahmak olan. Hayatım boyunca hiç bir şeyi kaçırmadım, ne kulağımdan nede gözümden, bunun bana korkunç acılar vermesine rağmen üstelik. Farkındalığımı değerli bir madolyon gibi taşıdım ruhumda. Ama onlarsa bunu hiç bir zaman bilemedi. Hepsi o kadar düz ve basitti ki, onlardan iğrenmem gerekirken, onları sevmeyi ve onlara inanmayı seçtim. Ama sonunda kalbine yumruğu yiyen ve adeta beyni delinen yine ben oldum. Tanrıya inanıyor ve onu seviyordum o ise bana yine gereksiz şakalarla dönüyordu. Sonunda beni kendine isyankar ve günahkar ediyordu. Neden ? Neden ? Neden ? ...
Hayatım boyunca düzgün bir insan olarak kalmak istedim, çoğu insanın yaptığı saçmalıkların çok dışında kaldım. Onlara bulaşmaktan kaçındım, onlar birer cüzzamlıydı gözümde , ben ise kendini onlardan sıyırması gerekendim. Bunu yaptım, tertemiz kaldım, ama sonunda yine acıyı çeken ben oldum. Öfkeyle atan kalbimi duyabilirmisin, ya korkunç derecede ağrıyan başımı hissedebilirmisin, peki sıkışıp kalan nefesime ne dersin ?
Tüm bu acıları yanlış kişiye yaşatıyorsun . Öyleyse beni yok et, tıpkı hiç var etmemiş gibi...

Yazan-Edibe Toğaç
Blog’da - sayfamdakalancumleler.blogspot.com.tr/