Gelenek ve insanlık; aslına bakarsanız geleneklerin insanlıkla bir alakası yoktur.
Gelenek görenek dediğiniz şey direk olarak cinsiyetçidir, kadını işaret eder. Çünkü daima gelenekler erkeğe gelince ihlal edilir.
Kırk yıllık ananelerimiz unutulu verir.
Diyelim ki bir kadın yabancı bir erkekle hayatını birleştirmek istedi. Buna önce toplum, ardı sıra dizilmiş domino taşı düşüş hızıyla aile karşı çıkar.
Neticede elalem önemlidir. Namuslu insanlarız esasında, sünnetsize kız veremeyiz.
Ancak konu oğlumuzsa "canım oğlan bir delilik etmişli" "içinde mi kalsınlı" muhabbetlerden ve çevreninde onayının sonunda gelenek görenek biraz ihlal edilir.
Bu fikirlerle büyüyen çocuklar yetiştirilir. Kızı için geleneği nadirde olsa ihlal eden aileler yok mudur? Elbette vardır. Ancak bunlar dışlanır, hoş bakılmaz ama içiylede bol "helal olsunlu" "görüyor musun felancayı nasılda dinlemedi kimseyili" konuşma yapılır.
Gelenek görenek cinsiyetçidir diyorum ya bir aileye göre çocukları akşam ezanından sonra dışarı çıkamaz ama bu ancak kızı için geçerlidir. Oğlu için "erkekdir canımlı" bahaneler türer.
Bunun peşi sıra "mervelere" giden nur topu gibi kızımız olur. Sen doğurdun onu babası, bu toplum doğurdu. Annenin bir günahı yok. Hep o şımartmadı yani, sen ittin icabında.
Sonra tuttun birde evlendirirken pek namuslu olduğundan dolayı, kırmızı kuşak taktın kızına..
Zaten evleneceği adam ona yutturmuştu bunun normal, sıradan, olağan olduğunu kendisi yapabilirdi ama o yapamazdı.
Çünkü o erkekti yapmalıydı. Yapmasaydı mazallah adı bir şeylere çıkabilirdı.
Ona kimse kırmızı kuşak taktir up onmayacak çarşafını istemeyecekti. Rahattı.. Napsındı? Gelenek böyleydi neticede. Onu daima kollardı!