Yıl 1984 Erzincan..12 eylül sonrası tutuklananlar gözaltına alınanlarla dolu ceza ve tutuk evleri..kader bu ya bende ceza evine
düştüm asker olarak.
Askerdim ama aynı zamanda onlarla birlikte yaşıyordum genellikle Karadeniz bölgesinden ve iç Anadolu bölgesi insanlarıydı içerideki tutuklular.mahkemeye gidecek gurup hazırlıklarını önceden tamamlayıp ertesi güne saatinde hazır olurlardı.işte o günlerden biri tüm tutuklular hava saatinde olduklarından koğuşlarda aramalar yapılır mahkemeye gidecek gurubun koğuşuna girdiğimizde köşedeki yatağın yanında bulunan deftere ilişti gözüm aldım defteri açık olan sayfadaki yazı dikkatimi çektim ve okudum"(okuma zorunluluğu vardı)"hiç unutamadığım bir andı..tutuklunun M.Y. isimli
karadenizli biriydi...şöyle başlamıştı mektup..Annem hiç yüzün gülmedi bu hayatta yetmezmiş gibi birde ben yük oldum sana ama az kaldı yakında çıkacağım ve ben hiç giyemediğim o damatlık takım elbisesini yakında giyeceğim yarın mahkemem var avukatla konuştum sen kesin tahliye olursun dedi o kadar mutluyum ki anlatamam sana kavuşacağım özgürlüğüme kavuşacağım diye yarını iple çekiyorum ve bazı özel şeyler...arama tamamlandı bizler çıktık yerlerimize geçtik zaman geçti.. ertesi gün sabah hazırlıklar yapıldı mahkemeye gidenler hazırlandı ve sevk edildi sanırım uzun sürdü mahkeme öğle sonrası gidenler geldiler yüzlerdeki ifadelere
baktığımda gülenler var adeta yıkılmışlar var o yıkılanlardan biride notunu okuduğum m.y.idi sonra koğuşlarına alındılar kendi aralarında konuşmalar eleştiriler kızgınlıkları her hallaerinden belliydi çok şeyi anlamasam da bazı şeyler kendini anlatmaya yetiyordu..zamanını hatırlamıyorum ama bir süre sonra gerekçeli
kararları geldi okudum..örgüt üyesi olmaktan müebbet almış M.Y.
aynı davadan yargılanan diğer tutuklulara baktım sıra sıra isim isim
hepsi aynı davada örgüt üyeliğinden yargılanıyor zaten bunun yanında değişik eylemlerde bulundukları tespit edilenler evraklarda olmasına rağmen TAHLİYE ediliyorlar tabi ne kadar üzüldüm bir insan olarak anlatamam neticede bir insanın yaşadıklarına tanık oluyorsun fikri düşüncesi sağ yada sol hiç fark etmeden etkiliyor insanı...bir zaman sonra sordum nasılsın diye sadece üzgün bir yüz ifadesiyle cevap verdi bitkindi...
Hava saatine çıktıklarında arama işlemine başladık ben direk aynı yere gittim yarım kalan yazıyı okumaya olamadı Anne olmadı hiç yere kaldım buralarda bu mana üzerinden bir şeyler yazıyordu.
Anladım ki paranın gücü ve hakimiyeti bir hayatı karartırken başka hayatlara özgürlük veriyordu oysa hepimiz insandık ama hep ikiye ayrılmıştık önce zengin ve fakir sonra sağ ve sol diyerek ama paranın sağı ve solu hiç olmadı o noktada sağda solda hiç ayrılmadılar mahkemede bile.
Sonrasını takip etme öğrenme şansım olmadı ama umut ederim tahliye olmuştur...özgürlüğüne kavuşmuştur ve Damatlığını giymişsindir...
unutamadıklarımdan...
Mehmet DEMİR.