Adalet,hak,hukuk üzerine kendi şiir ve yazılarında ahkam kesenlerken,davranış ve eylemleriyle tam tersini icra edip nasıl huzursuzluk yarattıklarını,ne yazıkki az da olsa böylesine seviyeli platformlarda bile görebiliyoruz..
Hani kimileri,bir başkasına iki kelime fazla yorum yapsan diğeri hemen kapris yapıp kıskanır,"vay efendim beni niye iki kelimeyle geçiştirdi" diye,anında gönül koyar,ağzınla kuş tutsan sayfana bile uğramaz.!Oysa ,kalıp sözcüklerle kopyalayıp kopyalayıp her şiire aynı sözlerle yorum yaptığını ne görür,ne de düşünür..!Kendi yazdığı yorumunun kaç kelime olduğuna ve ne ifade ettiğine bile bakmaz.
Kimisi, şiirine gitmekte geciksen yada zamanın müsaitsizliğinden ileriye ertelesen hemen gönül koyar.Sanki ücretli sekreterimiz varmış gibi..! Ne zaman ki sen yorumunu sayfasına astın,eğer o an site de ise, anında sayfana gelir yorumunu bırakır.! Yani halk deyimiyle der ki;nak ka köfte o ka ekmek.! Onu hiç ilgilendirmez şiirin emeği,edebi boyutu,anlam ve duygu yoğunluğu..İster ki, hak edene yazdığının aynısını vakit harcayarak kendi şiirine de yazılsın.Eğer ki yorum yaptığın şiir bir bayana aitse içinden "bak bak..nasılda kur yapıyor" gibisinden düşünür,yada tam tersi;bir bayan şiirine anlamlı,duygulu güzel bir yorum yapsa,"etkileyici yorum" olarak seçsen,yada seçilsen,ön yargılı bir şekilde seni kendince kara listeye alır..!Ağzınla kuş tutsan bir daha sayfana uğramaz..!
O an belki de dumura uğramış beyniyle düşünemiyordur,şiir ve yorumlarını paylaştığı insanların gözünden, yaptığı bu egoistliğin,bu adaletsizliğin kaçmadığını,bu davranışlarıyla azınlıkta olsalar bile mutsuzluk,huzursuzluk yarattıklarını, şahsına biçilen değerin o davranışlarıyla ölçüldüğünü.Benim naçizane görüşümce o fikre odaklanmış,saplanmış olan bu tip sabit düşünceli arkadaşlar,kendilerince kurnazlık yaptığını zannediyorlar ama, aslında kendilerini kandırıyorlar.
Edebi değeri olan,verilen emeği her haliyle sergileyen,"ben her türlü övgüyü hak ediyorum,görün beni " diye gerçek değerini açıkca ortaya döken,yerden göğe hak eden bir şiirle, fabrikasyon imalatı,akort çıkartılmış kendi şiirlerinin bir tutulmasını da ne yazıkki bekliyebiliyorlar..!
Biri, hafta da sadece bir şiire odaklanıp,duygularını da o şiire odaklıyor,emeğini o şirde yoğunşlaştırıyor ve o şiiri paylaşıyor, diğeri; günde iki şiir yazıp, her gün iki şiir paylaşıyor.Tabiki bu durumda duygusal yoğunluğu ne olursa olsun,kalemi ne kadar maharetli olursa olsun,şiirlerinde haliyle karmaşık,tutarsız duygu kirliliği,yetersizliği,kelime acizliği baş gösteriyor.Ve vicdan terazisinde tartmadan hala her şiirine aynı ilginin gösterilmesini bekliyor..!
Ben şair falan değilim.Şiir ve yazılarımla da kitap çıkarmak gibi inanın varacağım belli bir hedefim hiç yok..!
Ben sadece,vicdan terazisini elinden hiç düşürmeyen,bu konuda da hiç mütevazi olmayan,davranış ve eylemlerine ona göre yön veren,duygusal,vicdanlı bir insanım..

Benim arzum,benim ricam;kendimce naçizane olarak anlatmaya çalıştığım bu kıstasları,lütfen hep göz önünde bulunduralım.Emeğin ve gerçek sanatçının(şairin,yazarın) hakkını verelim,onları yüreklendirip,yazabildiğimiz kadarıyla motive edelim.Geçiştirmeyelim..Ve vicdanen hak edilenden fazla şiir paylaşarak onların haklarına tecavüz etmeyelim.!
Çünkü şiir sayısını kısa zamanda çoğaltmak,toplamda hiç bir şey kazandırmaz,bilakis erozyona uğratıp,olandan da çok şeyleri alır götürür diye düşünüyorum..!

Selam ve saygılarımla..