Ne zamanki yüreğimde bir deli tay gemi azıya alsa...
Ne zaman yağmur yüklü bulutlarla yarışsa gözlerim...
Ne zaman bir ürkek ceylan geçse düşlerimden...

Sen geliyorsun aklıma duru, berrak, engin ve yemyeşil gözlerinle sen... Gelip oturuveriyorsun yüreğimin orta yerine...

Ne zaman aklıma gelsen,
Kırkindi yağmurları misali
Uzunca bir sağanak boşalıyor gözlerimden...
Ve sana giden yollarda
Başlıyor bir tipi, başlıyor bir boran...

O ünlü halk türküsüne inat, yolun sonu görünmüyor, dağlar geçit vermiyor...
Lakin, gönül de ferman dinlemiyor. Bir alkızı oluyorsun düşlerimde...
Hani nenelerimizin soğuk ve karlı kış gecelerinde anlattığı masal kızı...
Hani yakaladığında senin olan ve her türlü isteğini yerine getiren güzel peri kızı...

Seni yakalamak için büyük çaba sarfediyorum ama, beyaz bir köpük gibi kayıveriyorsun avuçlarımdan...

Ellerim boş kalıyor, gözlerim boş bakıyor, yüreğim boş...
Bir bebek oluyorsun sonra, henüz emekleyen, eşyalara çarpa çarpa yürümeye çalışan, şirin ama afacan bir bebek...

Ve yürüyorsun beynimde, bedenimde, yüreğimde...
Sonra, deniz oluyorsun...
Yemyeşil/masmavi bir deniz...
Nice fırtınalara gebe engin bir deniz...

Bense gözlerinin hapsinde, müebbed muhabbete mahkum bir kürek
mahkumu...

Yüreğim yüreğine prangalı, gönlüm gönlüne kilitli bir forsa...
Mahkum sevinir mi hiç? Ama ben seviniyorum, çünkü senin mahkumunum, ne güzel mahkumiyet bu...

Ve sonra yağmur oluyorsun, rüzgar oluyorsun, bahar oluyorsun, aşk oluyorsun, hayat oluyorsun, ama herşeyden önemlisi ben oluyorsun...

Hem de öyle bir ben ki, baştan aşağı sen...

A fikrimin ince gülü, a yirmidört ayarım, suna boylum, kalem kaşlım...
Yalan değil seni sevdiğim, seni özlediğim yalan değil...
Sensiz gecelere, öksüz hecelere, odamın duvarlarına sor...
Dolunaya, ufuklara, başı karlı dağlara sor...

Bugün bunu bir kez daha anladım, anladıkça ağladım, ağladıkça anladım...

Ömrümde ilk kez böylesine deli seni sevdim
Ömrümde ilk kez böylesine deli seni özledim,
Ömrümde ilk kez böylesine deli seni arzuladım

Ve şimdi ömrümde ilk kez bir sigara yakıp dumanını ciğerlerime çekiyorum...
Gün doğdu gün batıyor kimin umurunda, kimin umurunda gece olmuş...
Dinle bak İbrahim Sadri okuyor: "Gözlerin gelip geçer gecelerimden"