Nefesiniz, yazmaya dair yeniden alan açtı içimde...ki bu aralar hiç hevesli değilim...

Şeyler her an hal ve biçim değiştirirken bizler de durmuyoruz yerimizde; gizemli dünyamıza ;yazarak ; başkalarını dahil ederken ihtiyacımız olan berraklık ve anlayış sadece.

Saygı ve sevgilerimle

Bunun bir sihir, bir büyü olduğuna dair inancım.
Bir rötuş belki de hayatı biçimlendirmek adına ve evet, öncelikle kendimiz için yazıyoruz derken kenetlenmek adına yoksa afaki bir bekleyiş mi?
Zaman çok sırnaşık ve kaygılı bir mefhum.
Çalıyoruz ama kendimizden ve yine zamandan yoksa zaman mı çalıyor bizden?
Ve tek gerçek: YAZDIKLARIMIZ VE DUYGULARIMIZ ASLA VE ASLA ÇALINTI DEĞİL SEVGİLİ DERMAN.
Suçlandığım oldu hani; yazdıklarımın çalıntı olduğuna dair kimileri garip bir inanç geliştirmişken.
Ben yazıyorum çünkü…anlatmayacağım zira yanlış anlamlar yükleniyor her anlattığımda ama Rabbim izin verdiği sürece yazacağım da hem O’nun kudreti hacrinde neyden medet umabiliriz ki?
Ben aslında yazı ve şiir eklemeyecektim lakin öylesine dostane bir yorum zikredilmiş ki-bu bağlamda yalnız olmadığımı belirten değerli şahsına bir kez daha teşekkür ediyorum.
Çok çok arsız bir duygu hele ki sevgi sağanağına tutulmak ise yazdığım her cümle ile bütünleştiğim.
Büyümeye çalışıyorum aslında zira hep zikrediyor insanlar:’’Bizler kocaman insanlarız ve yetişkiniz de.’’
Bu anlamda herkesten özür diliyorum ilk etapta Yaratan’dan ve annemden zira hala oyuncak alma gibi bir saçmalık yaptığım yetmiyormuş gibi doyamadığım renk renk defter ve kitaplarla elim kolum dolu geliyorum eve. )
Ben iflah olmaz bir çocuğum bu yüzden başımı okşayan herkese minnet boçluyum ve yine kırgın yüreğime de çok kızıyorum çünkü her eleştiri ve yaşanan sıkıntı yine beni bana yakın kılan ve hatalarımı düzeltmek adına.
Sevgili Elif Şafak’ın dediği gibi:
‘’iyi bir insan olmak mı iyi yazar olmak mı?’’
İkisi birbirine öylesine paralel ki tüm çabam bu doğrultuda ve sevdiğim çok şey çok da insan üstelik sebepli sebepsiz bu yüzden karşılığını almasam da zaman zaman nasıl vazgeçerim sevmekten?
Sevmek.
Yazmak.
Derken eşsiz bir kombin:
YAŞAMA AŞKI.
Aşk her anlamda yüreği ferah tutan.
Çok denedim nefret etmeyi ama sevmedim gitti bu yüzden sessizce Rabbime sığınıyorum ve susuyorum hele ki bir ömür susmak ise düşen payıma asla gocunmuyorum çünkü nefret etmemi gerektirecek hiçbir şeye değmez.
Ne çok konuştum. Affola arkadaşım.
Günün ve ömrün aydınlık geçsin.
Selam olsun dost yüreğine.
Ve teşekkür ediyorum bu güzel yazı için ki güne gelmesini o kadar içten dilemiştim ki…
Mutlu kal.

Güzel iç açıcı bir yazı, günce..

Şimdi ben de bir şeyler yazacağım.
Yazmak bende öncelikle beni bana göstermek.
Ne olduğumu yani..

Tebrikler..

yoruma cevap yerine kendime yazmışım...



ZorDem tarafından 4/8/2017 11:22:02 AM zamanında düzenlenmiştir.

Güncelerin ötesinden duygulara görücü çıkan bir şeyler içimizi hırpalar. Zamanın dilinden düşen her şey yavaş yavaş yazı ile yazmak arasında sıkışacak ve edebiyatın ilintisiyle zamanın ötesine ulaşacak.


Mozaik gibidir hayat. Ama onu mozaik görüntüsüne kavuşturan kelimeler ve hayaller. Önce önce diye bir şey var ya içimizde. Aslında terbiyesizce kendimize itiraf ettiğimiz şeyler ki yazmaya başladığımızda edepli dile edebiyata dönüşürler..



Bir kadın ,bir erkek mesela.... Bir aşık bir aşk mesela .... Bir sevap bir günah mesela....Bir ölüm bir yaşam mesela... Bir iyi hep iyi bir kötü mesela... Gelip göreceğiz ve bunların bir köşesinden geçip, o ulu şeye yazıya varacağız....

Yazmak; hep aynı yerden kırılma sanatı.
olanca gücüyle hep aynı yere vurulan sopaların gölgesinde
zihninde oluşan tepelerin mutluluğu

Fazlalıklarından kurtulunca
heykel olacağını sanan taşların mutluluğu

ve renkler; sadece renk değildir
renklerin her biri birer yazardır

Ancak yazmakla bu dünyaya katlanabilen biri yazmayınca
kalbine ücra gelir; bütün duygularını alıp götürürler evraklar halinde

Bir de şu "kuşlardan beste çalmak" iyi fikirdi.


Güzel yüreğine selam kardeşim...

insan önce kendine yazar...sen de aslında başka şeylere yazmıyorsun..yazdığını sanıyorsun ama kendine yazıyorsun.. gibi..