ELEKTİRİK KESİNTİSİ
Kalede, denize kuşbakışı yıldızlarla aramdaki mesafenin en aza indiği bir cafede, kahvemi yudumlarken gördüm onları.
Yetmişli yaşlarda 2 babaanne ve yanlarında sakalı yeni çıkmış esmer iki genç torun.
Babaannelerin torunlarına olan şefkatleri, o inanılmaz sevgi dolu derin! Bakışları! Çok ilgimi çekmiş olacakkki! Bende rahmetli babaannemi hatırladım. Nur içinde yatsın. Benim babannem bu iki yaşlı hanım kadar bakımlı ve asortik değildi. Seferberlikte ilk eşini yitirmiş, sonra rahmetli dedemle hayatına devam etmiş, onuda kaybedince çekilip köşesine! Hayatın ona çizdiği yolu kabullenip kendini ibadete vermişti. Onun toprak kokan elleri geldi birden aklıma. Ve o yanık sesiyle dizine yatırıp! yine gam yükünün kervanı geçti, çekemem bu derdide yavrum bölek seninle diye söylediği türkü akıverdi hatıralarımdan kulaklarıma.
Bu tatlı anılarımdan bir yıldız kaymasına takılan gözlerimin refleksiyle sıyrıldım.Ben burayı çok seviyorum dedim içimden.Cennetten en güzel köşe,her şeyiyle.Doğası denizi,güneşi,her sınıftan insan çeşitliliğiyle….
Ve işte karşıki masada bir kaç kuşağın temsilcileri oturuyordu. Sevimli tonton iki babaanne ve iki bıyığı yeni terlemiş karayağız delikanlı! Bizim geleneğimizde, belki en güzel duadır torun torba sahibi olasın dilekleri. Ne güzel mutluluk! Bu olsa gerek yaşamın sonbaharının en mayhoş tadı, torun içinde, babanne içinde.
Aralarında kısık sesle konuşuyorlar, çevrelerini rahatsız etmemeye özen gösteriyorlardı.
Aslında merak etmedim değil!!Bu samimi ve içten göz atışları hangi cümleler süslüyor diye.
Kahvemdeki son yudumu alıp ,etrafıma bir göz gezdirip kalkmak üzereyken!her zamanki gibi elektrikler gidiverdi.Ortalık bir anda sessizliğe büründü..Turizm memleketinde,Ülkemizin dünyaya açılan en güzel köşesinde bu olmamalı diye isyan ettim.Gerçi ben alışığım özellikle Anadolu da görev yaptığım yerlerde de bu tip olaylar hayatın parçasıydı!ama bu Alanya’da olunca insan abes karşılıyor .Dünyaya açılan en güzel vitrini ışıksız bırakmak hangi mantığın ürünü?.
Bir süre bekledim, gözlerim karanlığa alıştı, Sonra, babaannelerle torunların! Dudak dudağa öpüşmelerine takıldı gözlerim.
Ve arada I lowe you baby, sözlerine, Durup kaldım orada, Ne kurduğum hayaller, ne babaannemin türküsü, ne onun toprak kokan elleri, ne tertemiz eşarbının içindeki o nurlu yüzü, ne seccadesi, ne seferberlikte kalan asker! Hepsi her güzellik, bir elektrik kesintisiyle uçup gidiverdi,
Aydınlığına gizlendiğimiz her ışığın, karanlık bir ilişkiyi örttüğünü anladım.
Kızmadım şimdi elektrik kesintisine. Hatta sık sık kesilsin istiyorum. Her akşam elektrik gittiğinde çevreme dikkatlice bakıyorum. Sonra karar veriyorum insanlar hakkında. Karanlık iyidir, daha sık kesin, lütfen,
Yolunuz mavi olsun, saygılarımla
sudi çandır