Kapatın gözlerinizi sizi bir yolculuğa çıkarayım...
Bir şehir düşleyin suyuna,toprağına kan karışmış.​Suyu içilmez,toprağı işlenmez.Bir şehir hayal edin sokaklarında feryatlar yankılanan. Ve bir şehir düşünün duvarlarına çırpınışlar gölgelenmiş.

Ne kadar ürpertici değil mi ?

İşte bu elem,ürpertici olay maalesef gerçek.Bu gerçek Suriye’nin kalbi Halep’te canlanıyor.Bu gerçeği bütün dünya, bütün insanlık bir film gibi izliyor.Sadece izlemekle yetinmiyor, düşene de tekme atıyor.Hatırlarsınız kucağında yavrusuyla koşuşturan babaya çelme takan gazeteciyi...

Ne kötü ki açlığı,susuzluğu,acıyı bilmeyen bizler hiçbir şey yokmuş gibi zevk ve şehvetlerimize dalıp hayatımızı yaşıyoruz. Elbette ki kimse bizden kuşanıp savaşmamızı beklemiyor.Ama ellerimizi açıp onlar için birer dua edebiliriz.Öyle ki Hz. Ali;

" Bir zulmü durduramıyorsanız dahî, kalbinizle buğz edin !.."

Der, çünkü o bilir ki dua en büyük silah ve en büyük zırhdır.Zalimi yenmek,yıkmak istiyorsan dua icabında bir kılıçtır. Onların acısını hiç olmazsa hisseder, bu his içerisinde dua edersek kendimize rahmet edileceği şu hadis ile müjdelendiriliriz;

"Kalbinizde açıma hissi olduğunda dua etmeyi bir avantaj bilin. Zira bu rahmet kaynağıdır."

Benim bu acı çağrım insanlığadır;

Ey insan ! Hiç olmazsa kendine rahmet için dua et.
Dil,din,ırk,cinsiyet gözetmeden,sadece insan olduğu için yardım çığlıklarını duy, yardım ellerini tut ve onlara dua et.
Onlar çocuk değil mi ? Ellerinde oyuncak olması lazım,annesinin, babasının cansız bedeni değil ! Oyun oynarken yahut bir yerlerden düşünce yaralanmaları lazım,bir şarapnel parçasıyla veya kimyasal silahla değil.
Yüzlerinde tttukları futbol takımlarının renklerinin olması lazım kan ve toz değil.

Ey insan ! Zalime boyun eğme,zalimin zulmüne uğrayanlara yüz çevirme.
Ey insan ! Tokum deyip uyuma,açlıktan uyuyamayanlara sırtını dönme.
Ey insan ! Çocukların ölmesine izin verme