SEVGİ ÜZERİNE

Bir dostum sordu geçen gün;

‘Önünde iki seçenek olsa seni sevene mi gidersin yoksa sevdiğine mi?’

Düşündüm biraz sevgi ve birliktelik üzerine.

Eğer ikinci kez dünyaya gelseydim ve nasıl olacaktı bilmem ama bu iki seçenek çıksaydı önüme ben sevmiyorsam eğer, beni seviyor diye birlikte olmazdım beni sevenle. Böyle bir beraberliğin sonu her iki tarafa da mutsuzluk getirirdi eninde sonunda. Ben sevmediğim biri ile birlikte olduğum için mutsuzken, karşı taraf da sevgisine karşılık bulamadığı için mutsuz olurdu.

İkinci seçeneğin olması benim için pek mümkün olmasa da beni sevmeyen ama benim sevdiğim biriyle bir beraberliğin gerçekleştiğini var sayarsam bu birliktelik de mutluluk getirmez, bir önceki durumun değişik bir versiyonu olurdu.

İşte bu yüzden her iki durumda da yalnızlığı yeğler ve sevdiğimi uzaktan severdim. Bu sevgiyi ömrüm oldukça yüreğimde saklamak ve sevdiğim kişinin mutlu olduğunu bilmek yeterdi bana...

İnsanın sevdiği ve kendisini seven biriyle birlikte olması kadar güzel başka bir şeyin olabileceğini pek sanmıyorum ama öylesine az rastlanıyor ki bu duruma bir mucize gibi geliyor böyle bir birliktelik bana... Bir şans eseri gerçekleşecek olursa bu mucize, kader mi yoksa başka bir şey mi bilmem ayırıyor birbirini gerçekten sevenleri bir şekilde. Ve kim bilir belki de bu soruyu soran da bunu bildiği için, bu üçüncü seçeneği katmamış hiç hesaba...