K/ARIŞALIM MI
Çok üzgünüm sevgilim, birbirimize sarılalım mı?

Korku filmleri izlerken korkudan bana sarıldığın gibi olmasın; sahici olsun! Çok üzüntülüyüm ve sözlerini anlamadığım her dilden şarkılar dinliyorum ve hoşuma da gitmiyor değil; beni bana sağaltıyor. Sigara üstüne sigara yakıyorum kendimle birlikte daman altı olurken bazen odamın kapısını açmak zorunda kalıyorum; küçük bir oda, aslında küçük değil fakat sensiz olduğum için bana küçük hatta dar geliyor.

Ummadığın bir yere süslüyorum / Seni bir çiçek gibi yüreğime… /Filizlenir diye çiçek açar diye /Gözlerin bazen umut dolu bir yeşil…

Bana biraz nefesinden verir misin sevgilim?

Bu ara nefessizlik çekiyorum, diyaliz makinesine bağlanmam ana meselesi. Türküsüz kalmışım senden yana gurbetteyim. Leyli gecelerimde yıldızlardan ödünç yorganlar alıp uyumuşum. İçerisizlik çok soğuk; gün boyu dışarılardayım. Deniz yutan balıklar üşümüyor ama neden? Kuşlar, parçalanmışlık halimden kırıntılar toplayıp kursaklarına indiriyorlar bense sadece gülümsüyorum hiç olmazsa onların kötülükten kalpleri yoktur; masumdurlar.

Gelip geçenlerden usanmayan / Kaldırımlardaki izlerinden /resimler çiziyorum duvarlara; /Kalbim bazen incitmekten korkan bir gri…

Bir sabahın en ince yerinden uyanıyorum; dinlenmiş olarak değil yorgun yorgun kalkıyorum çünkü bir günümü daha yok edecek bir zamana dalıp sıradanlığa katılıp işime başlayacağım. Bana sorarsan tarihimi, bir hayal kırıklığı atlası!

Sonra tenine dokunuyorum /Kanatlarından kelebeklere… /Yüreğin olduğu gibi sadık bir mor…

Mor buluntularla kesişti yolum; beraber karışalım mı?

Yağmur yağıyordu ayaklarıma damlalar takılıyordu; sırılsıklam oluyordum. Uzun uzun düşündüm ama kısa kısa güldüm halime; ne yazıyor ne saçmalıyorum diye... Avuntularla savruluyorum bir yelken gibi dalgalı denizlerinden…

Yine es geçti zaman; gün ağardı ama saçlarımız ağarmasın/Dallar kırıldı yerinden biz kırılmayalım; kırılan taht olsun!


2017