Tam da vurgulayarak anlatabilecek miyim bilemiyorum. Bir dostla telefonda; sohbet arasında geçmiştir bu hikaye. Biraz müshtehcen gibi düşünülse de; hayatın gerçeğidir bunlar. Başka bir dünya yok, Herkes bu dünya da, aynı yerden bakıyor fakat işine geldiği gibi görüyor, ve işine geldiği gibi yorumluyor.
Bu kavat’ ın gördüklerini; sizinle paylaşmak istedim. Takdir sizindir.

“Kavatın birinin evde canı sıkılıyor. Karısına dönerek diyor ki; “ Hanım; bu gün çok canım sıkılıyor. Yapılacak bir işimizde yok; şöyle baş başa felekten bir gün çalalım ve ormana pikniğe gidelim ne dersin?” Kadın üç günden razıdır bu işe. Hemen toparlanırlar ve kadın kocasına dönerek; bey!!!şu bizim komşuya da haber verelim mi… garip tek başına yaşıyor, hem bize ormanda odun toplamak için yardımcı olur. Kavat memnun olmuştur eşinin hayırseverliğinden. (Komşu adam genç ve yağız bir delikanlıdır) toparlanırlar ve delikanlıya da haber verilerek ormana çıkılır.
Hava sıcaktır; bir gölgelik yapmak gerek diye konuşulurken; kadın birden kocasına dönerek; ” Bey!!! şu yüksek ağaca çıkarsan ve biraz dal kesip indirirsen gölgelik yapabiliriz.?” Kavatın kafasına yatmıştır bu iş ve hemen ağacın en yükseğine çıkarak başlar dalları kesmeğe… yorulduğu bir anda; ağacın tepesinde dinlenirken; aşağıya bakar, bir de ne görsün; delikanlı aşağıda karısını düzüyor... Vay alçaklar diyerek başlıyor ağacın tepesinden hızlı, hızlı inmeğe. Kocasının ağaçtan indiğini gören kadın ve delikanlı hemen toparlanarak başlarlar piknik hazırlıkları yapmaya.
Aşağıya inen kavat hışımla yanlarına gider. Fakat yukarıdan gördüğü gibi değildir hiçbir şey. Hayrete düşer. Biraz mahcubiyet; sıkılarak ve kekeleyerek sorar… “ Ya; ben sizi… “bu cümleyi tekrarlayıp dururken; birden ve hızlıca; “Ben sizi az önce ağacın tepesinden bir şeyler yaparken gördüm.” Kadın şaşırmıştır. Bir kılıf bulmalıydı kocasının gördüklerine… ve hemen kocasına dönerek; ne münasebet bey ayıptır, öyle şey olur mu? Sen akşam çok fazla soğan yedin ve soğan yiyenler böyle hallüsinasyonlar görürmüş; bilmez misin?” Kavat düşünür… hakikaten de soğanı fazla yemiştir. Kendinden şüphelenir ve delikanlıya dönerek; “birde sen çık bakalım şu ağacın tepesine sen nasıl göreceksin” der.
Delikanlı “memnuniyetle” der. Ağacın en yükseğine çıkar ve aşağıya bakarak bağırır “aaa” buradan her şey senin gördüğün gibi görünüyor ikinizi de çırılçıplak iş yaparken görüyorum. Delikanlı hızlıca aşağıya iner ve başlar olan biteni anlatmaya… Kavat inanır hovardanın anlattıklarına, ve güzel bir piknik yapılarak gün sona erer...”

İşte Türkiye’nin bu günkü hali… Herkes bir birini yükseklerden gözetliyor. Herkes her şeyi görüyor Lakin çıkar ve menfaatleri gözlerinin perdesini kapatıyor.
Saygılar sunuyorum…
Ekrem SAYGI
Ağusto 2016 Çeşme-İzmir