Yine yollar önümde, yine yollar...

Nereden gelip nereye gidiyorum. Neden bu sabır, neden bu emek anlamıyor, anlatamıyorum. Yorulsam da, kalmasa da dizlerimde derman... İnatla , hırsla yürüyorum nedenlere bir cevap bulamadan...

Beni yollara çeken sen misin saçları bahar kokulu kadın, gözlerin mi yoksa sadakatin mi beni büyüleyen. Sana deli gibi aşık mıyım... ölür müyüm yokluğunda? yoksa gönül borcum mu var sana. Ne olur ağlama.... neden bu kadar asil dökülüyor göz yaşların. Değer miyim bir damlasına, sever miyim seni, beni sevdiğin kadar. Anlar mıyım bir gün seni /anlar mıyım sebebini. İsteme bunu benden dokunamam saçlarına. Unut beni baharım, ne olur unut beni. Say ki çıkmadım hiç karşına. Tutmadım pamuk ellerinden, çelmedim gönlünü, sevmedim seni. Bırak ta güneş yeniden doğsun yüzüne, yalnız bırakmaz seni dalgalar, hissettirmez yokluğumu. Böyle hüzünle bekleme beni, utanıyorum kendimden, utanıyorum sevgimden. Benim suçlusu her şeyin, benim anlamsızlığı hayatın, benim yorgunluğu umutlarının. Nasıl seversin beni hala, nasıl beklersin... Bir hayal, bir masal olabilirsin bu kırık dökük hayatta, yaşayamazsın bu dünyada... yaşanamazsın.
Çağırma beni böylesine yürekten /dönmemeliyim...

Nasıl kıyarım sana, nasıl dayanırım yokluğuna geliyorum baharım. Sen beni bekledikçe her an, sana geliyorum.

Tükensem de bir zaman, geliyorum. Az kaldı mutluluğa az kaldı baharım. Kan kustursa da bana bu yollar sana geliyorum.

Değmese de ellerine ellerim...

Senin için şu yolda, bu uğurda ölüyorum...


stc