0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
790
Okunma
Gökyüzüne bakmak kalbi teskin eder.
İçine çektiği derinlik nefesten öte bir şeydir. O kendinden çıkış hali dimağdan olumsuz düşünceleri temizler. Insanın bakışı görüşe dönüşür.
Mesele nereye ve neden baktığınla cok alakadardır. Ufka bakmakta benzer gozukse de ayni değildir. O genellikle vedaları çağrıştırır. Daha bir dünyalı algıyı çağrıştırır.
Fakat gökyüzü sırlıdır. Gayri ihtiyari çaresiz açılan ellerin ve gözlerin oraya bakması gibi fıtrende çeker yani sanki uhrevi tarafın arzusudur.
İste tefekkür derin dalışın gördüğü mavinin aslında mavi olmadığı farkındalığına ulaşan ruh bir daha yere inip kahverengi ile yetinemez.
Dilimin Ucundakiler
Zehra Asuman
