Elimde değil bazı şeyler... O güne, o ilk tanıştığımız güne geri döndüremem zamanı. Silemem hafızandan da senden ayrıldığım o an’ı. Hayat işte, ne zaman nelerle karşılaştıracağını bilmediğimiz gibi bazı yaptıklarımızın da sonrasında nelere mâl olacağını bilemiyoruz. Yaşadıklarımıza güzel bir tesadüftü desem herhalde ayıp etmiş olurum. Çünkü o kadar da basit değildi. Okyanusta kendi sallarıyla giden iki yabancının birbirini bulması gibi az bir şey değildi. Belki birimiz yol gösterir, o yolda ikimizde mücadele verirdik. Belki ikimizden birinin sayesinde ikimiz de bu okyanustan kurtulabilirdik. Ama nasip ama kısmet biz bu okyanusta nasıl karşılaştık bilinmez lakin bir tesadüf de denemez.
Elimde değil bazı şeyler... Dünyayı tersine döndüremem; ayı, yıldızları, karanlıkları güneşe dost edemem. Şubatta Tokat’ta Haziran’ı yaşatamam. Sevmediğini biliyorum o yüzden Turhal’ı da sana sevdiremem.
Elimde değil işte bazı şeyler. Bunlardan en önemlisi de sana gel diyemem. Bu benim dememle olacak iş değil bilirim. Sadece şunu söyleyebilirim: ’Gerçekten dönmeni istediğim için susuyorum ve bekliyorum’.