‘’Toplum olarak akut durumdayız.

Pazar yazımda İzmir’de çekilen bir korku filminden bahsetmiştim. Filmin adı 11... Konusu özgörüm yani otoskopik ruh haliyle ilgiliydi. Psikologlar bu rahatsızlığı güncel bir örnekle anlatıyorlar. Selfie çekmeyle... Yani özçekim...
Bunun bir hastalık olup olmadığını anlamak için küçük bir örnek de yazmıştım.
Şöyleydi;
1. Aşama (Zaman zaman yapılan özçekim) : Kişi günde en az üç kere kendi fotoğraflarını çekiyor ancak sosyal ağlarda paylaşmıyor.
2. Aşama (Akut) : Kişi en az üç kere çekilen fotoğraflarını sosyal ağlarda paylaşıyor.
3. Aşama (Kronik) : Kişi kendini çekip resimlerini internette paylaşmak için sürekli ve kontrol edilemeyen bir istek duyuyor ve günde en az altı kere bunu yapıyor.

. . .

Hafta sonu gittiğim yerlerde insanlara bir başka gözle baktım.
Gördüklerim anlatayım;
1 - Bir kere fotoğraf çektirmeyen neredeyse tek bir masa yoktu.
2 - Her masanın bir selfie’cisi vardı.
3 - Selfie’yi çeken mi, yoksa masadakilerin tamamı mı sosyal medyada fotoğraflarını paylaştı bilmiyorum ama bir kişi bile “Niye çekiyorsun” demedi, hepsi paşa paşa pozunu verdi.
4 - Beş dakikada bir telefonuna bakmayan kimse yoktu.
Yine de...
Psikologların “Kronik” diye nitelendirdiği kişi sayısı azdı ancak akutların sayısı bir hayli fazlaydı.

Toplumun büyük çoğunluğu akut selfie hastalığına yakalanmış bulunuyor.’’



Deniz Sipahi
www.hurriyet.com.tr/yazarlar/deniz-sipahi/