Sensizliğimdeki kaçıncı günümdeyim bilmiyorum .Saysam sırtımdaki hasret kamburum daha da büyüyecek biliyorum, saysam yüreğimde çöreklenmiş sensizlik ateşi daha da artarak yakacak biliyorum. Saymıyorum günleri,sensiz geçen her anı, her saniyeyi.Nefes alışımda hissediyorum sadece seni.her içime çektiğim nefeste seni yaşıyorum,her nefes verişimde sana olan özlemimi gönderiyorum.bensiz ,umursuz yaşadığın yerlere.
Olsun bensiz de olsan umursuz da olsan,sana gönderdiğim özlem nefesini meltem rüzgarı esintisinde hissettiğini biliyorum.benden gelen esinti olduğunu sen bilmesen de ben senin o serinlikte canlandığını biliyorum.Senin yüzünde verdiğim nefesin dolaştığını bilmek,senin saçlarının arasında nefesten bir el gibi dolaşmak o kadar güzel ki.Sen beni hissetmesen de, ben seni hissederek dolaşıyorum teninde.Bilmiyorsun farkında değilsin özlemimden,biraz olsun yüreğinde küçük bir yerlerde biraz olsun beni hatırlamış olsan,bilirdin hissederdin yüzünde saçlarında dolaşan serinlikteki özlemimi.



Nefessiz boğulur gibi yaşadığım bir gün aniden çıktın karşıma.,ciğerlerime doldun yüreğime doldun beynime doldun, her nefes alışımda sen oldun her nefes verişimde biz olduk.ve geldiğin gibi aniden gittin Peşinde seni özleyen nefesle beni tek bırakarak gittin..Bilir misin sensiz nefes almak ne zordur.bilir misin sana özlemim suskun dudaklarımda ne ağırdır.Bilemezsin ki bir yürekte böyle sevgilerin yaşanacağını bilemezsin ki. Yüreğimi sana anlatmaya çalışıyorum.Hoş anladım desende, gidişin, umursuz gidişin öyle yaraladı ki beni,artık kanayan yüreğimi tekli sevmelerimle,sahip olduğum onurumla kapatmaya çalışıyorum.Ne kızabiliyorum sana ,nede beni böylesine garip bırakıp gittiğin için affedebiliyorum SENİ..Senleyken de sensizim, sensizken de senleyim. ... Hüzünde kalmadı gözlerimde biliyor musun? Öyle garipleşti ki bakışlarım,öylesine şaşkın öylesine cevap arar gibi soru dolu ki.. Kendim bulamıyorum cevapları ve sana hiç soramıyorum, umursuzca başını çevirmenden korktuğum için. Özlüyorum ama özleniyor muyum diye merak bile edemiyorum .Nefesimi kendim sevgim için alıyor, yine kendi sevgim için veriyorum...



Böyle diyorum da, şuan kendimi kandırıyorum onu da biliyorum. Ya ben seni sevdim, Allah kahretsin ki çok sevdim.. Madem umursuzca böylesine kolaylıkla çekip gidecektin niye girdin küçük dünyama be adam.ne istedin sessiz yüreğimden..Kopardığın fırtınaların farkında bile değilsin. gözlerimdeki şimşekleri görmeyecek kadar körleşmiş duyguların.. Sevin işte diyeceğim ama sen öyle umursuzsun ki ne böylesine seven bir yüreği fark ettin ne hala içi kanayan bir garibi hatırlıyorsun..



Yinede ben her nefesimde seni özlüyorum ve her nefes verişimde yüzünde saçlarında dolaştığımı hissediyorum...bil ki bir gün utançtan yanarsa yüzün, nefesim rahatlatırsa biraz olsun,kızaran yanaklarını.sevgimle utancı aynı anda yaşarsın KİMBİLİR?.

08.07.2008

Birsen DEMİR