Ay sisli bu gece. Bulutların arkasına sığınmış. Saklanıyor gibi benden. Ama ihtişamı saklayamamış onu. Yine de belli nerede olduğu. Hisleri gibi insanın. İç dünyası gibi aynı. Ne kadar gizlemeye çalışırsa çalışsın,seveni fark ediyor. Hafif bir dikkati yetiyor sadece. Bazen bir hareket bazen bir söz bazen de bir bakış... Bunlar oluyor ele veren bizleri. Ay’ın da ihtişamı oldu ele veren.

Ey Ay! Geceleri bekliyorum seninle muhabbet için. Çayımı alıp geçiyorum karşına. Ama bak, şimdi değiştik rolleri seninle. Susan sensin,ben konuşuyorum. Gözlerini kaçıran sensin, ben bakıyorum sana. Ya da çalışıyorum işte. ’Ben çok konuştum, hadi sen de konuş.’ diyorum sana. Konuşmuyorsun Ay! Olsun, alırım ben çayımı otururum karşına. Sen susarak dokunursun yüreğime bense konuşarak, işte böyle yapmaya çalışırım bunu. Belini kırarız seninle iki lafın. Güne bir de bu taraftan bakarız seninle. Sahi Ay, bir geceye sığabilir miyiz seninle? ’Evet’ olursa bu sorunun cevabı, anlatır mısın geceyi bana ?
Sende bir küçük ’ben’ var. Ayna tutsam sana göreceğim belki. Gizleme kendini benden. Bırak, izin ver, göreyim.

Ey gecenin incisi, hikayeler yazalım sonra da yaşayalım onları seninle. İki oyunculu bir dünya filmi olsun bizimkisi. Kendi dünyamızda başrol olalım. Seninle geleyim ben. Gündüzler çekilmiyor sen olmayınca Ay. Gidelim,gezelim başka gecelerde. ’Karanlıktayım sanma, biz buradayız.’ diyelim. Yıldızları da götürelim gittiğimiz yerlere. ’Ama bakın sadece biz değil, bizim minik yol arkadaşlarımız da sizinle.’ diyelim. Kimi zaman hoş anılar canlansın insanların yüreğinde. Sonrasında yarım bir gülüş belirsin bizi görenlerin dudaklarında.O gülüşler de yıldızların hatırına olsun. Kimi zamansa hüzün işleyelim yüreklere. Ama bunu da karanlığı aydınlıkla buluşturarak yapalım. Asıl olan da bu değil mi zaten? Güzel olanı güzel sunmak kolaydır. Ama hüznü,kederi güzel sunmak herkesin harcı iş değildir. İşte bunun için sen Ay’sın. Geceye gölgeni bırakmazsın, inadına gülümsetirsin geceyi.

Gün ağarmaya başladı. Yine, öncekilerden daha acı veda vakti. Alışmıyorum Ay, senin gidişine alışmıyorum. Gece yine geleceğini bilmek güzel. Seni beklerim ben,geceyi beklerim iki çayla. Hava soğuk,çayın soğumadan gel Ey Ay! Çayın soğumadan gel!