Sordum kendime neden diye? Cevabım yoktu. İsyanım kendimeydi. Bu hale gelişim karakterimdendi. Kötülüğe iyi niyetle yaklaşmak insanların alışık olduğu bir şey değildi. O Yüzden hep yanıldılar hakkımda. Oysa olması gereken buydu, kötülükle karşılık verseydim onlardan ne farkım olurdu. Yüreğim sevgi dolu yanlış anlaşılması onların sığ düşünmesinden.
Yalnızlığım, her şeyden elimi ayağımı çekmem bundan.
Güçlüyüm o yüzden ayaktayım. Yenilgilerden çıkmak ve hep yeniden başlamak çok zordu.Bir kere kendilerine ne yaptıklarını sormadılar .
Suçlu aradıklarında benden iyisi yoktu. Onlardan değildim. İhanet, yalan dolan, dedikodu, art niyet, bencillik. Bilmem. Onurlu yaşamaya çalışmak. Kalabalıkta tek başına. Büyük çam ormanında çınar ağacı olmak gibi.
Suçluyum ihanet etmedim
suçluyum katlandım
suçluyum yine de sevdim
suçluyum sevgisiz yaşadım
suçluyum sabrettim
suçluyum meyve verdim
suçluyum kadınım
suçluyum idare edemedim
suçluyum bir türlü ölemedim


Hacer Sarıgül