Hayal alemlerinin hükümdarıydın oysa, kısa da olsa hükmetme fırsatına sahip oldun çevrendekilerine ya da çevrende olduklarını inandıklarına. Az önce geri döndün, artık görünmüyorsun, kayboldun kalabalıklarda, ışıkların azaldı, rengin soldu, silik bir yazısın eskiden olduğu gibi. Ait olduğun yer, imzası çok önceden atılmış bir nüsha kağıt, hem de çok önceden.

Yüksek bir organizma, çok boyutlu ve karmaşık bir yapı seninki. Hayat sıvın bile farklı, yerinde durmuyor, fırsatını bulduğunda kanıyor kapanmayan yaraların gibi; verdiğin çiçekler, dokunduğun dudaklar bir de elleri var unutmadan. Hükmetmek işe yarayabilirdi tabiki de, nerden bilebilirdin hayallerinin de tükenebileceğini. Nerden bilebilirdin...

Alçak bir gönül, yaşadıkların dağlardı vicdanını, verilsin isterdin dökülen gözyaşların hesabını, Dar sokaklarda yürürken gördüğün çizgili suratları unutmak istemezmiydin, düşünmek istemezmiydin yaşamın o ürpertici koca karanlığını.

Devamı gelecek ...