1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
870
Okunma
Bulut’la Gül bahçesinin hikâyesine benziyor sevdamız.
o dünyanın türlü şehirlerine yağmur götürürken
gülbahçesi hasretinden solmuş ,talan olmuş
döndüğünde bulduğu dikenli kuru bir dal gülden kalan.
Ağladı Bulut sevdiğine günlerce durmadı yağmur
sel oldu çağladı her yer viran oldu.
Elinde değil di bir bulutun Sevdası böyle olur sevdiğine dokunmak için :
sis olur sarar,yağmur olur kuru dallarını yeşertir, kar olur koklar , kırağı olur okşar.
Durakladı bulut bir an öyle bir iç çekti ki üfleyince kendini çok uzakta buldu.
Sen de bir nebze Buluta benzeseydin, sarsaydın, koklasaydın, korusaydın
tutsaydın bırakmasaydın elimi ,korkunun ecelini yaşadın sen . Kibirli bir ego ve
heybet yetmez adam olmaya cesaret gerek bazen yaşamaya .
Hacer Sarıgül
Cevap Yaz