Daha yirmili yaşlarımın başındayım. Çekirdek bir ailede büyüdüm ve kalabalık bir eve gelin gittim. Kayınpeder( çok severdim. Nurlarda yatsın) kaynana, bekar kayın, bekar görümce. Hep evde olan evli kayın karısı iki çocuğu. Gelen giden evli oğul ve kızları.
Sekiz kardeşler ve benim hasbelkader evlendiğim en küçükleri.
Şivemiz, alışkanlıklarımız, görüş açımız vs. Tam tezat.
Ben bunlara girmek istemiyorum.
Bu gece, bu saate aklıma gelen annelerinin yaptıklarından bir kesit.
Erzurum Demirevler’de oturuyoruz.
İşten eve geliyorum, kapıyı açıp giriyorum, ceketimi asıp, terliklerimi giyineceğim içerden bir ses
-Iıııııııııııhhhhhhhh....
Kalıyorum girişte, usulca kapıyorum kapıyı ve tutuyorum nefesimi.Ne yamalıyım diye geçiriyorum aklımdan.
Oysa annem okulumdan geldiğim de daha kapıyı açınca
-Nazlı’m, buradayım derdi o güzel sesi ile 😔
Giriş tam bir travma..
Yanınamı gitsem bilemiyorum.. Donmuş bir vaziyette ayaktayım..
Bu sefer konuşma başlıyor tuhaf bir ses tonu ile;
-issi yatıp, soyuh ğahasan, tump olasan, be murad olasan..
Anlamlarını bilmiyorum ama hoş bir şey olmadıkları ses tonundan belli.
Parmaklarımın ucuna basarak odama koşuyorum, uçar gibi..
Oda soğuk, karnım aç..
Usulca kapatıyorum kapıyı.
Yastığı yüzüme bastırıp ağlıyorum hıçkırarak..
Uyuyup kalıyorum öğlece.
Günler böğle geçiyor sıkıntılı..
Öğrenmek istiyorum ne anlama geldiğini. Bir gün oğluna soruyorum bu cümleler ne demek diye.
Kimden duydun diyor. Annenden diyorum. Haaaa, sana şaka yapmış, onda bir anlam arama.
Seviniyorum, eeee diyorum o zaman benim irkilmeme gerek yok.
Günler hoş gelmiyor..
Karadeniz’li bir Sabriye abla var, üst katta oturan. Şimdi nerdedir bilmiyorum. Selamettedir umarım.
Duyduğum o cümleleri gülerek ona tekrarlıyorum..
-Uyyyyyy, gızzzzz ben sağa ne ettum ki habulari bağa deyisun..
Ürküyorum, şaka Sabriye abla..
-haboyle şakami olur.
Olmaz mı, kötümü bunlar diyorum. Bana açıklıyor
1. Canlı yat, öl
2.Öl mezara gömül
3. Murat alma
Ben donuyorum. Bir süre sonra özür diliyorum Sabriye abladan gitmek için ayağa kalkıyorum dur diyor, niye bunları söyledin. Biri sana mı söyledi..
Başımı önüme eğiyorum. Ağlayacağım kendime yediremiyorum..
Israr ediyor..
Kayınvalide diyorum, bana söylüyor, ben eve gelince..
İşte bu şehirde gelin olmak çok zor bir zeneatti..
Bu ise sadece birisi..