BÖLÜM ( 1 )


Haluk ailenin haşarı ve şımarık çocuğuydu.Annesi ve babası senelerce evlat sahibi olabilmek için

uğraşmışlar tam ümidi kestikleri anda Allah onlara evlat vermişti.Bu yüzden Haluğa asla"--hayır" denmez

her istediği alınır ve yapılırdı.

Bu şımarıklığı dördüncü sınıfın yaz tatilinde iken yaşanılan deprem felaketi ile son bulmuştu.Tüm

ailesini depremde kaybeden Haluk ruhen büyük bir sarsıntı geçirdi. Komşuların yanına sığındı.Öğretmeni-

nin ve komşuların desteğiyle ilkokulu bitirdi.Daha sonra Erzurumdan üvey teyzesi ve eniştesi gelerek

onu Erzuruma götürdüler.

Erzurumdaki evin yaşam tarzı ve terbiye düzeni ona hiç uymadı.Eniştenin sert karakteri ve her kız

dığında çocukları tokatlaması ona garip geliyordu.Ayrıca kendisine adıyla değilde "büyük şehir

züppesi " diye hitap etmesi kızdırıyor.Yatağına yattığı zaman gizli gizli ağlıyordu.

Bir odada üç kişi yatıyorlardı. İki kuzeni vardı.Hakan ondan iki yaş büyüktü.Ömer ise

bir yaş küçüktü.Onlar Haluğu sevmediler.Odalarını onunla paylaşmaktan hoşlanmadılar. Odamızı

daralttı..Hep bizimle mi kalacak dıye aralarında konuşup onu dışlıyor ve annelerine şikayet

ediyorlardı.