İnsan Biraz Susmalı Ve Dinlemeli

İnsan yaşama sürecinde kolay ve zor geçirdiği kesitler vardır.
İnsanın kişiliği ve karakterleri kolay dönemlerde pek kendini göstermese de, zor zamanlarda tamamen apaçık ortay çıkmaktadır.
Böylesi durumlarda, insan ya mertliğini, dürüstlüğünü, merhametini ya da hinliğini, hainliğini, şahsiyetsizliğini ortaya çıkarır.
O insanın var olan değerlerinin neler olduğu, özünde neler barındırdığı gün yüzüne çıkar.

Yazılan, söylenen kelimeler var, insanın şahsiyetini yansıtır.
Yazılan, söylenen kelimeler var, insanın zarafetini yansıtır.
Yazılan, söylenen kelimeler var, insanın haysiyetini yansıtır.
Yazılan, söylenen kelimeler var, insanın ruhunu, ruhiyat-i halini yansıtır.

Bazen insan susmalı.
Kendiyle baş başa kalmalı, kendini dinlemeli…
Bazen açık bir havada, enstrümantal bir Müzik dinlemeli…
Bazen bir müzik tınısı veren, bir kuş, börtü böcek, belki bir yaprak hışırtısı dinlemeli…
Bazen baştan aşağı, usul usul çiseleyen bir yağmur altında, sırılsıklam ıslanıp havanın, kokunun, sesin ahengine bırakmalı kendine…
Sadece susmalı ve sadece dinlemeli.

Hastalanıyor insan her an.
Beklentiler oluyor her an.
Kimi Psikoloğa gidiyor
Kimisi Falcıya gidiyor.
Normal beklentiler de psikolog..
Yüksek beklentilerde Falcı (Falın her çeşidi)
Psikoloğa gidenlerde tedavi yok,
Falcılara gidenlerde lâf çok (Fal=Lâf)
İnsanlar bir acayip olmuş!

Allah (CC) bir ağız, iki kulak vermiştir.
Bu bir konuş, iki dinle anlamına gelebilir.
Ancak günümüzde bazı zevatlar, iki konuşup, bir dinliyorlar, hatta hiç dinlemiyorlar.


Kerim BAYDAK
[email protected]